هدف اين مطالعه شامل طراحي ابزاري براي خودارزيابي سازمان‌هاي انجام دهنده پژوهش و توليد‌كننده دانش، به منظور ايجاد توانمندي شناسايي موانع انتقال دانش و دستيابي به راه‌كارهاي مناسب براي بهبود وضعيت انتقال دانش سازمان‌هاي پژوهشي هدف اين مطالعه بوده است.
اين ابزار با استفاده از نتايج مطالعه‌اي طراحي گرديد كه در آن، با بررسي متون و بحث گروهي متمركز، مدلي براي «ترجمه دانش حاصل از پژوهش» ارايه گرديده است. با تكميل پرسشنامه توسط 21 پژوهشگر از 3 مركز تحقيقاتي، به فاصله زماني دو هفته، تكرار پذيري ابزار مورد سنجش قرار گرفت و همچنين يكنواختي دروني دامنه‌ها با تكميل پرسشنامه توسط 45 پژوهشگر از 5 مركز مورد بررسي قرار گرفت.
ابزار طراحي شده شامل 50 عبارت در 4 حيطه مجزا است: 1- سؤال پژوهش 2- توليد دانش 3- انتقال دانش 4- ترويج استفاده از دانش. اين ابزار امكان بررسي موانع انتقال دانش در سطح سازمان‌هاي توليد‌كننده دانش را فراهم مي‌سازد. شاخص همبستگي درون‌خوشه‌اي و آلفاي كرونباخ در حيطه سؤال پژوهش به ترتيب 94/0 و 79/0، در حيطه توليد دانش، 87/0 و 70/0 و در حيطه انتقال دانش نيز 90/0 و 86/0 بود. در حيطه ترويج استفاده از دانش اين شاخص‌ها به ترتيب 48/0 و 27/0 بود.
ابزار خود‌ارزيابي سازمان‌هاي توليد‌كننده دانش در واقع روشي براي شناسايي و فهرست نمودن موانع انتقال دانش در سازمان است كه به صورت گروهي و نه به صورت فردي، به كار گرفته مي‌شود و نكته مهم اين است كه اين ابزار براي انجام مطالعات پيمايشي و ارزيابي‌هاي كمي نتايج آن تهيه نشده است. لذا در طراحي آن قابليت انعطاف زيادي براي تغيير، اضافه كردن و يا حذف عوامل مؤثر احتمالي متناسب براي شرايط هر سازمان در نظر گرفته شده است و اين ابزار مي‌تواند راهشگاي سازمان‌ها در تحليل وضعيت خود از نظر انتقال دانش و پيدا كردن راه‌هاي مداخله مؤثر در اين زمينه باشد.

واژه‌های کلیدی: نظام‌های پژوهشی، ‌به کارگیری، بهره‌برداری از دانش، دانشگاه

متن کامل [PDF 258 kb]   (2344 دریافت)