اين پژوهش يک مطالعه مقطعی، توصيفی ـ تحليلی است كه با هدف تعيين شيوع اضافه وزن و چاقی در دختران نوجوان مناطق شمال و جنوب شهر تهران و مقايسه آنها با يکديگر و همچنين بررسی برخی عوامل اقتصادی ـ اجتماعی مرتبط با آن در سال تحصيلي 84-1383 انجام گرديده است. براي انتخاب نمونهها نخست با استفاده از نمونهگيري سيستماتيك، محل خوشهها (دبيرستان) تعيين و سپس نمونهها در درون خوشهها به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. به اين ترتيب، 105 دختر نوجوان دبيرستانی از منطقه شمال تهران (وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي سطح بالا) و 105 نفر از جنوب تهران (وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي سطح پايين) مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات اقتصادي ـ اجتماعي شامل ميزان تحصيلات پدر و مادر و وضعيت اشتغال والدين با استفاده از پرسشنامه خود اجرا جمعآوري و اطلاعات مصرف چربي به وسيله تكميل پرسشنامههاي يادآمد و يادداشت خوراك 24 ساعته گردآوري شدند. وزن و قد دختران، طبق روش استاندارد، اندازهگيري گرديد و براي بررسی نمايه توده بدن، از مرجع مرکز کنترل و پيشگيری از بيماریها در آمريکا (Centers for Disease Control and Prevention-CDC 2000استفاده شد. شيوع اضافه وزن و چاقي در دختران نوجوان منطقه شمال تهران، 2/15 درصد و در دختران منطقه جنوب، 7/26 درصد برآورد شد (04/0=P). همچنين مشخص گرديد که بين ميانگين نمايه توده بدن دختران منطقه شمال تهران با تحصيلات مادر ارتباط آماري معنيدار وجود دارد (04/0=P). بين شغل مادر با اضافه وزن و چاقي دختران در منطقه جنوب نيز ارتباط آماري معنيداري مشاهده شد(05/0>P). از اين رو، ضرورت توجه به نوجوانان، به ويژه نوجوانان مناطق كم درآمد، در برنامههاي مداخلهاي و آموزش براي ارتقاي سطح سلامت و بهبود وضعيت تغذيهاي بيش از پيش حس ميشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |