دوره 17، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1397 )
جلد 17 شماره 2 صفحات 167-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zahra Bayat, Ali Gaeini Abbas, Ali Reza Gholipoor. The effectiveness of regular walking on glycemic index and blood pressure in type 2 diabetic women. Payesh 2018; 17 (2) :159-167
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-55-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-55-fa.html
زهرا بیات ، عباسعلی گائینی ، علیرضا قلی پور . تأثیر 3 ماه پیاده روی منظم بر برخی شاخص های گلیسمیک و فشار خون زنان دیابتی نوع 2. پایش. 1397; 17 (2) :159-167
1- پردیس بین‌المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران
2- دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2- دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (3321 مشاهده)
مقدمه: برای کمک به کنترل قند خون و کاهش عوامل خطر قلبی-عروقی در بیماران دیابتی نوع 2، انجام فعالیت های ورزشی توصیه می شود. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر 3 ماه پیاده روی منظم بر برخی شاخص های گلیسمیک و فشارخون زنان دیابتی نوع 2 بود.
مواد و روش کار: 100 زن دیابتی نوع 2 تصادفی به 2 گروه پیاده روی منظم و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه اول به مدت 3 ماه پیاده روی را هر روز به مدت 30 دقیقه انجام دادند. گروه کنترل در طی پژوهش فعالیت بدنی منظم نداشتند. هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکزخون ناشتا و فشارخون در 2 گروه سنجیده شد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد داده‌ها استفاده شد و برای بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون t وابسته و برای مقایسه بین گروهی از روش تحلیلی کوواریانس استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 ارزیابی شده و برای آزمون ها سطح معناداری در نظرگرفته شد.
یافته ها: در پیش آزمون هیچ تفاوتی در ویژگی های توصیفی آزمودنی ها وجود نداشت. در گروه پیاده روی منظم، عوامل هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکز خون ناشتا، فشارخون سیستولی و دیاستولی تغییرات معنادار در پس آزمون داشتند و در گروه کنترل افزایش معنادار در گلوکزخون ناشتا و فشارخون سیستولی مشاهده شد. مقایسه بین دو گروه نشان داد تغییرات هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکز خون ناشتا، فشارخون سیستولی و دیاستولی بین دو گروه معنادار بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت پیاده روی منظم می تواند تأثیر مثبتی بر شاخص های گلیسمی بیماران دیابتی نوع 2 داشته باشد و در صورت داشتن زندگی کم تحرک و بدون فعالیت بدنی منظم، بیماری افراد دیابتی نوع 2 حتی با مصرف قرص بهتر نخواهد شد.
مواد و روش کار: 100 زن دیابتی نوع 2 تصادفی به 2 گروه پیاده روی منظم و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه اول به مدت 3 ماه پیاده روی را هر روز به مدت 30 دقیقه انجام دادند. گروه کنترل در طی پژوهش فعالیت بدنی منظم نداشتند. هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکزخون ناشتا و فشارخون در 2 گروه سنجیده شد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد داده‌ها استفاده شد و برای بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون t وابسته و برای مقایسه بین گروهی از روش تحلیلی کوواریانس استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 ارزیابی شده و برای آزمون ها سطح معناداری در نظرگرفته شد.
یافته ها: در پیش آزمون هیچ تفاوتی در ویژگی های توصیفی آزمودنی ها وجود نداشت. در گروه پیاده روی منظم، عوامل هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکز خون ناشتا، فشارخون سیستولی و دیاستولی تغییرات معنادار در پس آزمون داشتند و در گروه کنترل افزایش معنادار در گلوکزخون ناشتا و فشارخون سیستولی مشاهده شد. مقایسه بین دو گروه نشان داد تغییرات هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکز خون ناشتا، فشارخون سیستولی و دیاستولی بین دو گروه معنادار بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت پیاده روی منظم می تواند تأثیر مثبتی بر شاخص های گلیسمی بیماران دیابتی نوع 2 داشته باشد و در صورت داشتن زندگی کم تحرک و بدون فعالیت بدنی منظم، بیماری افراد دیابتی نوع 2 حتی با مصرف قرص بهتر نخواهد شد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1396/11/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1396/12/9 | انتشار: 1396/12/24
پذیرش: 1396/11/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1396/12/9 | انتشار: 1396/12/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |