تأثیرتجویز روزانه و هفتگی مکمل آهن بر میزان هموگلوبین و فریتین بند ناف: یک کارآزمایی بالینی تصادفی - پایش
دوره 10، شماره 1 - ( زمستان 1389 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 114-109 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (5974 مشاهده)
این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی و پیامدهای دو رژیم مختلف مکمل آهن در دوران بارداری روی هموگلوبین و فریتین بند ناف و به صورت تجربی از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد. 281 زن باردار بین 35-18 سال و حاملگی تک قلو و شاخص توده بدنی بین 26-19.8 و هموگلوبین 13.2-10.5 گرم/دسی لیتر بین 20-14 هفته بارداری مراجعه کننده به مرکز مراقبت‌های دوران بارداری بیمارستان امام شهرستان ساری انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده آهن روزانه و هفتگی تقسیم شدند. در گروه روزانه یک قرص فروس سولفات حاوی 60 میلی گرم آهن به صورت روزانه و در گروه هفتگی یک قرص فروس سولفات 60 میلی گرم دوشنبه و پنجشنبه داده شد. در گروه روزانه 130 نمونه و در گروه هفتگی 151 نمونه از بند ناف نوزاد در موقع زایمان برای اندازه گیری هموگلوبین و فریتین گرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون t مستقل و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. دو گروه مادران از نظر شاخص توده بدنی، تعداد بارداری، سن، شغل، تخصیلات و میزان هموگلوبین اولیه تفاوت آماری معنی‌دار نداشتند. میانگین هموگلوبین بند ناف در گروه روزانه (0.92±) 14.75 و در گروه هفتگی (0.80±) 14.55 گرم در دسی لیتر بود. میانگین فریتین بند ناف در گروه روزانه (83.77±) 133.23 و در گروه هفتگی (85.02±) 147.88 میکرو گرم در لیتر بود که هر دو شاخص بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند؛ به ترتیب (0.54=P) و (0.148=P). نوزادان متولد شده در دو گروه از نظر وزن (0.001=P) و قد (0.007=P) با هم اختلاف معناداری داشتند. اگرچه میزان هموگلوبین و فریتین در دو گروه مشابه بود، اما با توجه به شاخص وزن وقد نوزادان متولد شده ونقش وزن بدو تولد در سلامتی و بقای نوزاد توصیه می‌شود، رژیم مکمل آهن دو بار در هفته در مواردی که به علت عوارض گوارشی مادر قادر به مصرف روزانه آهن نباشد تجویز شود.

کد ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT138802131641N4
متن کامل [PDF 106 kb]   (2903 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/10/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.