بر اساس اهداف سند چشم انداز بيست ساله، «كشور ايران بايد به كشوري توسعه يافته با جايگاه اول اقتصادي، علمي وفناوري در سطح منطقه، با هويت اسلامي و انقلابي، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و مؤثر در روابط بين‌المللي تبديل شود»، از اين رو، با شناخت جايگاه بين‌المللي ايران، مي‌توان با برنامه ريزي مناسب به هدف تعيين شده در سند چشم انداز جمهوري اسلامي ايران در افق 1404 هجري شمسي نايل آمد. هدف از اين پژوهش، تعيين جايگاه ايران از نظر وضعيت بهداشت و درمان در منطقه آسياي جنوب غربي است. به اين منظور، داده‌هاي لازم براي 15 شاخص رايج و مهم بخش بهداشت كه توسط سازمان بهداشت جهاني ارائه شده، جمع آوري و وضعيت بهداشت و درمان 26 كشور با استفاده از روش تحليل تاكسونومي عددي بررسي شده است.
نتايج نشان مي‌دهد جايگاه ايران به لحاظ بهداشت و درمان در مقايسه با كشورهاي منطقه دچار نوسان بوده و از رتبه يازدهم در سال 2000 به رتبه دوازدهم در سال 2007 تنزل يافته است.
نوسانات شاخص‌هاي هزينه‌اي و شاخص‌هاي امكانات بخش بهداشت را مي‌توان به عنوان عاملي براي عدم ثبات جايگاه ايران طي دوره مورد بررسي مطرح كرد. پيشرفت كشورهاي ديگر در زمينه بهداشت و درمان را نيز مي‌توان به عنوان عاملي ديگر براي نوسانات جايگاه ايران دانست.

واژه‌های کلیدی: تاکسونومی عددی، سازمان بهداشت جهانی، شاخص‌های عمومی بخش بهداشت، کشورهای آسیای جنوب غربی

متن کامل [PDF 3187 kb]   (1903 دریافت)