Khadije Zalpour, Shahriar Shahidi, Fariba Zarrani, Mohammad Ali Mazaheri, Mahmood Heidari. Empathy and cognitive emotion regulation in phenotypes of narcissism. Payesh 2015; 14 (2) :239-247
URL:
http://payeshjournal.ir/article-1-251-fa.html
چکیده: (4846 مشاهده)
شواهد موجود حاکي از وجود دو نوع مجزا از خودشيفتگي به شکل خودشيفتگي خودبزرگبين و آسيبپذير ميباشد. هدف از مطالعه حاضر مقايسه ميزان همدلي و راهبردهاي تنظيم هيجان شناختي در اين دو نوع از خودشيفتگي و نيز مقايسه آنها با افراد فاقد ويژگيهاي خودشيفتهوار بود. تعداد 90 نفر آزمودني از بين دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاههاي تهران که بر اساس غربالگري به وسيله پرسشنامه خودشيفتگي مرضي، در سه گروه 30 نفره داراي رگههاي خودشيفتگي خودبزرگبين، آسيبپذير و فاقد رگههاي خودشيفتگي قرار ميگرفتند، توسط مقياس بهره همدلي و پرسشنامه تنظيم هيجان شناختي مورد ارزيابي قرار گرفتند. دادهها به وسيله روش آماري تحليل واريانس چندراهه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد تنها در خردهمقياس سرزنش خود و فاجعهپنداري از خردهمقياسهاي پرسشنامه تنظيم هيجان شناختي بين هر دو گروه داراي رگه هاي خودشيفتگي خودبزرگبين و آسيبپذير، با گروه فاقد رگهها تفاوت معنادار وجود دارد. در خردهمقياس مثبتانديشي اين تفاوت تنها بين افراد داراي رگههاي آسيبپذير با افراد عادي بود. در خردهمقياسهاي همدلي شناختي و واکنشپذيري عاطفي از خردهمقياسهاي مقياس بهره همدلي، بين افراد داراي رگههاي خودشيفتگي خودبزرگبين و افراد عادي تفاوت معنادار وجود داشت. تنها تفاوت معنادار بين افراد داراي دو نوع رگههاي خودشيفتگي، در خردهمقياس همدلي شناختي به دست آمد. نتايج در حمايت از اين نظريه است که دو نوع خودشيفتگي را دو بروز متفاوت از يک آسيبشناسي مشابه ميداند که بر اساس کارکرد دفاعي فرد ميتواند به گونههاي متفاوتي تظاهر يابد.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1393/10/22 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1393/12/4 | انتشار: 1393/12/24