مقدمه: واکسیناسیون بیماری کووید-۱۹ به عنوان راه‌حل ایده‌آل نظام سلامت برای کنترل همه گیری این بیماری است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل تاثیرگذار بر واکسیناسیون کووید-۱۹ در کشور ایران انجام شد.
مواد و روش کار: این پژوهش مقطعی بخشی از یک مطالعه ملی بود که طی آن زنان و مردان ایرانی بالای ۱۸ سال با اخذ رضایت، در آن شرکت کرده و مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری به روش خوشه ای بوده و داده ها از طریق تماس تلفنی مبتنی بر پرسشنامه محقق- ساخته در پاییز سال ۱۴۰۰ جمع آوری شد. در این مطالعه عوامل تاثیر گذار بر انجام یا عدم انجام واکسیناسیون با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک و در محیط نرم افزار SPSS-۲۲ بررسی شد.
یافته ها: در این مطالعه اطلاعات گردآوری شده ۲۶۴۹ نفر از ۳۱ استان کشور مورد بررسی قرار گرفت. حدود ۸۸ درصد از شرکت کنندگان سابقه تزریق حداقل یک دوز واکسن داشتند. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد نسبت شانس واکسیناسیون کووید-۱۹ بین زنان و مردان مساوی است و  متغیرهای سن و وضعیت تاهل تاثیرمعنادار در این نسبت ندارند. نسبت شانس واکسیناسیون کووید-۱۹ در دانشجویان و شاغلان (دولتی /نظامی)  به ترتیب ۲/۳ و ۳/۵ برابر بیشتر از دارندگان مشاغل آزاد بود. نسبت شانس یاد شده در افراد با درآمد بسیار خوب حدود ۶۰ درصد کمتر از افراد با درآمد بسیار بد بود. این نسبت در افراد ساکن شهرها حدود ۴۰ درصد کمتر از افراد ساکن روستاها بود، و در افراد دارای تحصیلات دیپلم حدود ۳۰ درصد کمتر از دارندگان تحصیلات دانشگاهی بود. همچنین نتایج نشان داد نسبت شانس واکسیناسیون کووید-۱۹ به ازای افزایش هر واحد نگرش مطلوب،  حدود ۱۱ برابر بیشتر می شود.
نتیجه گیری: احتمالا بالاتر بودن نسبت شانس واکسیناسیون کووید-۱۹ در افراد شاغل در سازمان ها و ادارات و نیز دانشجویان به دلیل الزام سازمانی به تزریق واکسن بوده است. به نظر می رسد در روستاییان و افراد کم درآمد هم تبعیت از سیستم بهداشتی و نیز دسترسی به واکسن های ارائه شده درشبکه بهداشت (و نداشتن تردید در انتخاب) باعث استقبال آن ها از واکسیناسیون شده باشد.