دوره 20، شماره 3 - ( خرداد - تیر 1400 )
جلد 20 شماره 3 صفحات 322-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرتضی مجاهدی1 
، مجید اصغری2 ، عباس عبادی3 ، رضا ایلخانی4 ، زهرا آقانوری 5، علی منتظری6
، مجید اصغری2 ، عباس عبادی3 ، رضا ایلخانی4 ، زهرا آقانوری 5، علی منتظری6
1- مرکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، ایران
2- دانشکده طب ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
3- مرکز تحقیقات علوم رفتاری و سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
4- دانشکده طب سنتی ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
5- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
6- مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
2- دانشکده طب ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
3- مرکز تحقیقات علوم رفتاری و سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
4- دانشکده طب سنتی ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
5- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
6- مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
چکیده: (1943 مشاهده)
مقدمه: در طب ایرانی دیابت از نظر مزاجی به دو نوع گرم و سرد تقسیم و برای هر یک درمان های متفاوت ذکر شده است. هدف از این پژوهش، دستیابی به معیارهای مورد توافق متخصصان با تجربه طب ایرانی، جهت تعیین مزاج کودکان مبتلا به دیابت بود.
مواد و روش کار: در این تحقیق که طی سالهای 96-94 انجام شد، ابتدا معیارهای مطرح شده جهت تعیین مزاج بیماران دیابتی طی سه زیر مطالعه کیفی شامل؛ کتب معتبر طب ایرانی، مصاحبه با بیماران و متخصصان طب ایرانی، شناسایی و تحلیل شدند. سپس با استفاده از روش دلفی از 16 متخصص طب ایرانی، در خصوص اهمیت کمی و کیفی شاخصهای بهدست آمده طی سه دور نظرسنجی به عمل آمد. پس از هر دور پاسخها مورد تجزیه و تحلیل آماری و کیفی قرار گرفت و در نهایت شاخص هایی که میانگین امتیاز بسیار خوب داشتند معیار اصلی و آنها که امتیاز خوب داشتند معیار فرعی تلقی شدند.
یافته ها: پس از انجام سه دور دلفی؛ متخصصان، گزاره‌های میزان عطش، ملمس دست، ملمس کلیه، تاثیرپذیری از هوا، تاثیرپذیری از غذا و تهبج (پف دور چشم) را به عنوان معیارهای اصلی و علائمی همچون رنگ ادرار، بوی ادرار، رنگ چهره و رنگ چشم را به عنوان معیارهای فرعی در تشخیص مزاج کودکان دیابتی در نظر گرفتند.
نتیجه گیری: معیارهای به دست آمده علاوه بر کمک به تشخیص انواع سوء مزاجات عام و عضوی ساده یا مادی، دقت کافی در افتراق دیابت گرم و سرد را در کودکان دیابتی دارد. کمیسازی معیارهای به دست آمده سبب افزایش دقت آنها در تشخیص مزاج بیماران شده است.
مواد و روش کار: در این تحقیق که طی سالهای 96-94 انجام شد، ابتدا معیارهای مطرح شده جهت تعیین مزاج بیماران دیابتی طی سه زیر مطالعه کیفی شامل؛ کتب معتبر طب ایرانی، مصاحبه با بیماران و متخصصان طب ایرانی، شناسایی و تحلیل شدند. سپس با استفاده از روش دلفی از 16 متخصص طب ایرانی، در خصوص اهمیت کمی و کیفی شاخصهای بهدست آمده طی سه دور نظرسنجی به عمل آمد. پس از هر دور پاسخها مورد تجزیه و تحلیل آماری و کیفی قرار گرفت و در نهایت شاخص هایی که میانگین امتیاز بسیار خوب داشتند معیار اصلی و آنها که امتیاز خوب داشتند معیار فرعی تلقی شدند.
یافته ها: پس از انجام سه دور دلفی؛ متخصصان، گزاره‌های میزان عطش، ملمس دست، ملمس کلیه، تاثیرپذیری از هوا، تاثیرپذیری از غذا و تهبج (پف دور چشم) را به عنوان معیارهای اصلی و علائمی همچون رنگ ادرار، بوی ادرار، رنگ چهره و رنگ چشم را به عنوان معیارهای فرعی در تشخیص مزاج کودکان دیابتی در نظر گرفتند.
نتیجه گیری: معیارهای به دست آمده علاوه بر کمک به تشخیص انواع سوء مزاجات عام و عضوی ساده یا مادی، دقت کافی در افتراق دیابت گرم و سرد را در کودکان دیابتی دارد. کمیسازی معیارهای به دست آمده سبب افزایش دقت آنها در تشخیص مزاج بیماران شده است.
نوع مطالعه: توصیفی |
دریافت: 1399/9/21 | پذیرش: 1400/2/25 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/3/10 | انتشار: 1400/4/12
دریافت: 1399/9/21 | پذیرش: 1400/2/25 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/3/10 | انتشار: 1400/4/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |