Afsoon Aeenparast, Maryam kheirandish, Farzaneh Maftoon, Faranak Farzadi. Identifying key variables for designing a scheduling system for outpatient appointments: A systematic review. Payesh 2017; 16 (6) :735-745
URL:
http://payeshjournal.ir/article-1-72-fa.html
افسون آیین پرست ، مریم خیراندیش ، فرزانه مفتون ، فرانک فرزدی . شناسایی متغیرهای لازم برای طراحی یک سیستم نوبتدهی برای بیماران سرپایی: مرور نظام مند ادبیات پژوهش. پایش. 1396; 16 (6) :735-745
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-72-fa.html
1- مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
2- دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
چکیده: (4204 مشاهده)
مقدمه: درمانگاهها برای کاهش هزینههای خود و افزایش رضایتمندی بیماران میتوانند بر روی کاهش زمان انتظار مراجعان از طریق بهبود سیستم نوبتدهی تمرکز کنند.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری نظاممند بود که با هدف تعیین شاخصها و عوامل تأثیرگذار بر کارایی سیستمهای نوبتدهی، با بهرهگیری از بانکهای اطلاعاتی SID، google scholar، Pubmed، و Magiran و با استفاده از کلیدواژههای فارسی درمان سرپایی، زمان انتظار بیماران، زمانبندی، تعیین وقت، نوبتدهی و کلیدواژههای انگلیسی outpatient, appointment, scheduling انجام گرفت. در این جستجو از مجموع ۷۶۷ مقاله و مستند علمی به دست آمده، ۳۴ مقاله کامل پس از شناسایی عنوانهای مرتبط و بررسی چکیده مقالات جهت بررسی نهایی انتخاب گردید.
یافته ها: اطلاعات به دست آمده از مطالعات نشان داد که چهار روش عمده برای طراحی و بهبود سیستم های نوبتدهی وجود دارند که عبارتند از: روشهای بهینهسازی ریاضی (الگوهای قطعی و احتمالی)، روشهای هیوریستیک (ابتکاری)، نظریه صف، روش شبیه سازی. هر یک از این روشها با توجه به اهداف مطالعه و ویژگی سیستم مورد نظر کاربرد ویژه ای دارند. با این حال اکثر متغیرهای مورد بررسی صرفنظر از نوع روش مطالعه یکسان هستند. متغیرهای زیادی برای طراحی سیستم نوبتدهی از مستندات استخراج شد که در سه گروه عمده قابل دستهبندی هستند: متغیرهای مربوط به ویژگیهای سیستم ارائه خدمت، مربوط به ویژگیهای گیرندگان خدمات و مربوط به رویکردها و سیاستهای مرکز.
بحث و نتیجه گیری: اطلاعات به دست آمده از متون مختلف نشان داد که استفاده از سیستمهای نوبتدهی نقش مهمی در بهبود کیفیت ارائه خدمات دارد. به نظر میرسد افزایش تعداد و تنوع خدمات ارائه شده در مراکز طراحی سیستم تعیین وقت را پیچیدهتر میکند. شرط اولیه طراحی یک سیستم تعیین وقت موثر دستیابی به اطلاعات مناسب و دقیق است. در مواردی که تعداد ارائهدهندگان و خدمات معدود باشد، میتوان این اطلاعات را با مشاهده سیستم یا بررسی نظرات گیرندگان و ارائهدهندگان به دست آورد ولی در سیستمهای پیچیده مانند بیمارستانها که خدمات مختلف تشخیصی و درمانی در سطوح مختلف تخصصی توسط ارائه دهندگان متعدد ارائه میشود، دستیابی به این اطلاعات نیازمند یک مطالعه جداگانه است.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1396/7/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1396/8/8 | انتشار: 1396/8/24