TY - JOUR T1 - Relationship between job satisfaction and mental health with self-efficacy TT - بررسی نقش تعدیل کنندگی خودکارآمدی بر رابطه رضایت شغلی و سلامت روان JF - payeshj JO - payeshj VL - 18 IS - 1 UR - http://payeshjournal.ir/article-1-1012-fa.html Y1 - 2019 SP - 87 EP - 94 KW - self-efficacy KW - job satisfaction KW - general health N2 - مقدمه: هدف از این مطالعه توصیفی- تحلیلی بررسی نقش تعدیل کنندگی خودکار آمدی بر رابطه بین دو متغیر رضایت شغلی و سلامت روان در کارشناسان رشته بهداشت عمومی بود. مواد و روش کار: جامعه آماری مشتمل بود بر 91 کارشناس شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی شهر تهران که به صورت نمونه در دسترس در مطالعه شرکت داده شدند. ابزار مورد استفاده این مطالعه شامل گونه فارسی دو ابزار استاندارد سنجش خودکارآمدی عمومی و سنجش سلامت روان (12-GHQ) و همچنین ابزار محقق ساخته برای سنجش رضایت شغلی بود. یافته ها: یافته­ های پژوهش نشان داد که افراد مورد مطالعه از میزان خود کارآمدی، رضایت فرد از شغل خود و سطح سلامت روان نسبتاً خوبی برخوردارند. نتایج نشان داد رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان معنادار بوده و سلامت روان حدود 20% درصد توسط خودکارآمدی پیش بینی شده است. رابطه بین رضایت شغلی و سلامت روان نیز معنادار بوده و حاکی از پیش‌بینی حدود 12 درصدی سلامت روان توسط رضایت شغلی است. همچنین رابطه بین خودکارآمدی و رضایت شغلی با سلامت روان نیز معنادار بوده و نشان از پیش‌بینی 24 درصدی سلامت روان توسط این دو متغیر داشت. در نهایت با تعدیل اثر خودکارآمدی ضریب همبستگی رضایت شغلی و سلامت روان به میزان 238/0 معنادار شد. بحث و نتیجه گیری: ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﻠﻲ ﭘـﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿـﺮ حاکی از موثر بودن رضایت شغلی و خودکارآمدی بر سلامت روان بوده و نشان داده شد که خودکارآمدی در تقویت رابطه بین رضایت شغلی و سلامت روان نقش قابل تاملی دارد. M3 ER -