سه شنبه 19 فروردین 1404
OPEN ACCESS
جستجو در مقالات منتشر شده
18 نتیجه برای سالمندان
آزاده افخمی، سیدعلی کشاورز، عباس رحیمی، سید ابوالقاسم جزایری، هاله صدرزاده یگانه،
دوره 7، شماره 3 - ( 4-1387 )
دوره 7، شماره 3 - ( 4-1387 )
چکیده
سالمندان ساكن آسايشگاه‌ها، علاوه بر اختلالات دنداني و مصرف داروهاي مختلف، مشكلات ديگري نظير افسردگي و بي‌اشتهايي نيز دارند كه باعث مي‌شود از لحاظ تغذيه‌اي آسيب‌پذيرتر از ديگر سالمندان باشند. بررسي حاضر مقطعي و از نوع توصيفي ـ تحليلي است. در اين بررسي با استفاده از نمونه‌گيري خوشه‌اي، 290 سالمند مرد و زن از پانزده آسايشگاه واقع در شهرستان‌هاي تهران و شميرانات به صورت تصادفي انتخاب شدند. نمايه‌هاي تن سنجي نمونه‌ها اندازه‌گيري شده و براي آنها پرسشنامه MNA) Mini Nutritional Assessment) و پرسشنامه‌اي مربوط به عوامل غير رژيمي مرتبط با وضع تغذيه سالمندان تكميل گرديد. در نهايت امتيازات كلي وضع تغذيه بر اساس MNA محاسبه شده و ارتباط عوامل مورد بررسي با امتياز MNA مورد تحليل قرار گرفت. در برسي حاضر، براساس MNA، دوازده مميز هشت دهم درصد از سالمندان مورد بررسي مبتلا به سوء تغذيه و 2/56 درصد در معرض سوء تغذيه بودند. در تجزيه و تحليل دادهها مشخص شد كه بين وضعيت تغذيه سالمندان مورد بررسي بر اساس MNA و مصرف روزانه دارو، بيماري حاد يا تنش رواني در سه ماهه اخير، توانايي حركت، مشكلات عصبي ـ رواني، افسردگي، وضعيت گذراندن، نظر شخصي در مورد وضع تغذيه و وضع سلامت خود، ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت.
با توجه به درصد بالاي سالمندان مبتلا به سوء تغذيه و در معرض سوء تغذيه در آسايشگاه‌ها، ضرورت انجام مداخلات تغذيه‌اي به چشم مي‌خورد. در ضمن به منظور تشخيص به موقع سوء تغذيه احتمالي، تكميل اين پرسشنامه براي تمامي سالمندان در زمان پذيرش در آسايشگاه، پيشنهاد مي‌شود.
مهتاب علیزاده، مارک متیوس، زکیا حسین،
دوره 9، شماره 4 - ( 7-1389 )
دوره 9، شماره 4 - ( 7-1389 )
چکیده
این مطالعه به بررسی تأثیر عوامل فرهنگی بر وضعیت سلامت و میزان استفاده از خدمات و مراقبت‌های اساسی و حمایتی سالمندی در بین سالمندان ایرانی مهاجر و نیز بررسی تفاوت‌های شاخص‌های سلامتی و استفاده از مراقبت‌ها و خدمات سالمندی در بین سالمندان ایرانی و استرالیایی می‌پردازد. دستاوردهای این مطالعه میتواند به سیاست گذاری‌های بهداشتی ملیت‌های مختلف در استرالیا و همچنین عدالت اجتماعی و افزایش برابری حقوق سالمندان ایرانی مهاجر و دسترسی بیشتر آنان به خدمات و مراقبت‌های سالمندی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تعداد 302 سالمند ایرانی مهاجر که سن آنها 65 سال و بیشتر بوده و حداقل شش ماه در سیدنی استرالیا زندگی می‌کردند، شرکت نمودند. این بررسی یک مطالعه مقطعی بوده که در سالهای 2007-2005 میلادی انجام شده است. روش گردآوری دادهها به شکل مصاحبه چهره به چهره، مصاحبه تلفنی و ارسال پرسشنامه از طریق پست و عودت فرم تکمیل شده توسط سالمندان بوده است. یافته‌های پژوهش نشان دادند که سالمندان مهاجر ایرانی در مقایسه با سالمندان استرالیایی، مشکلات روحی و روانی (اضطراب و افسردگی) بیشتری داشتند. محدودیت بیشتری در عملکرد فیزیکی داشته و نیاز بیشتری به کمک یا نظارت در انجام فعالیت‌های روزانه زندگی داشتند. احساس خوب بودن روانی در سالمندان ایرانی کمتر بود. همچنین میزان استفاده از خدمات و مراقبت‌های اساسی و حمایتی سالمندی در بین ایرانیان در حدود سه برابر کمتر از سالمندان استرالیایی بود. ایرانیانی که در خانه به زبان انگلیسی تکلم نمی‌کردند از اضطراب و افسردگی بیشتری رنج می‌بردند و نیز محدویت‌های فیزیکی عملکردی بیشتری داشتند. سالمندان ایرانی که سطح زبان انگلیسی بهتری داشتند، از اضطراب و افسردگی کمتری برخوردار بوده و نیاز کمتری به کمک یا فرد مراقب در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی داشته و نیز تمایل بیشتری در استفاده از خدمات و مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی داشتند. نتایج نشان دادند که متغیرهای سلامت جسمی و روانی به جز متغیر احساس رفاه روانی، عامل تعیین کننده‌ای در استفاده از مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی در بین سالمندان ایرانی هستند. همچنین هیچیک از متغیرهای سلامت جسمی و روانی عامل تعیین کننده در استفاده از خدمات سالمندی پایه و اساسی در بین سالمندان ایرانی نبودند و تنها متغیر انجام فعالیت‌های روزانه زندگی عامل تعیین کننده در استفاده از خدمات سالمندی حمایتی بود. نتیجه این که سالمندان ایرانی مهاجر، وضعیت بدتری از نظر اختلالات اضطراب و افسردگی و عملکرد فیزیکی در مقایسه با سالمندان استرالیایی داشتند و در این بین آنهایی که به زبان انگلیسی تسلط کمتری داشتند، در معرض خطر بیشتری بودند. بطور کلی متغیرهای سلامت جسمی و روانی عامل تعیین کننده در استفاده از مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی در بین سالمندان ایرانی هستند. در حالی که در استفاده از خدمات سالمندی پایه و اساسی و حمایتی، متغیرهای سلامت جسمی و روانی عامل تعیین کننده نیستند.
مجیده هروی کریموی، ناهید رژه، علی منتظری،
دوره 12، شماره 5 - ( 7-1392 )
دوره 12، شماره 5 - ( 7-1392 )
چکیده
سوء رفتار با سالمندان يکي از اشکال خشونت در خانواده است که به صورت عمدي يا غيرعمدي به وسيله اعضاي خانواده يا مراقب، به سالمند تحميل شده وسبب ايجاد آسيب و اذيت به شخص سالمند مي‌گردد و تأثير به‌سزايي در کاهش سلامتي و امنيت سالمندان دارد. مطالعه حاضر، با هدف تعيين کيفيت زندگي مرتبط با سلامت سالمندان با تجربه سوءرفتار در مقايسه با گروه سالمنداني که سوءرفتار توسط اعضاي خانواده را تجربه نکرده اند، انجام گرفت. دراين مطالعه مقطعي، 360 سالمند ساکن شهرتهران (180 نفر با تجربه سوءرفتار و180 نفر بدون تجربه سوءرفتار)، در محدوده سني 65 سال و بالاتر عضو کانون‌هاي جهانديدگان شهر تهران شرکت نمودند. جمع‌آوري دادهها از طريق مصاحبه چهره به چهره با سالمندان در کانون‌هاي جهانديدگان يا منازل سالمندان انجام شد. سالمنداني كه بر اساس نسخه فارسي آزمون كوتاه وضعيت شناختي فاقد اختلال شناختي تشخيص داده شدند پس از كسب رضايت آگاهانه وارد پژوهش شدند. سپس، پرسشنامه بررسي سوءرفتار خانواده نسبت به سالمندان، نسخه فارسي پرسشنامه SF-36جهت سنجش کيفيت زندگي از منظر سلامت و پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوري اطلاعات دموگرافيك و فردي براي آنان تكميل گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد که گروه سالمندان بدون تجربه سوءرفتار، نسبت به سالمندان با تجربه درکليه ابعاد هشت‌گانه به طور معني‌دار از کيفيت زندگي بهتري برخوردار بودند و درگروه سالمندان آزار ديده، سالمندان با تجربه هر يک از اشکال در مقايسه با سالمندان بدون تجربه همان شکل از سوءرفتار، به‌‌طور معني‌دار در تمامي ابعاد نمره کمتري کسب نمودند (0/001>P). در بررسي رابطه متغير جنسيت با کيفيت زندگي وابسته به سلامت تفاوت آماري معني‌دار مشاهده شد (0/001>P). نتايج اين مطالعه، بيانگر اهميت و ضرورت ارائه خدمات بهداشتي، مراقبتي و حمايتي در جهت شناسايي قربانيان سوءرفتار نسبت به سالمندان، و پيشگيري و ارائه خدمات جهت حل اين معضل با يک رويکرد ميان رشته‌اي و تيمي است.
صدیقه سادات طوافیان، تیمور آقاملایی، بابک معینی،
دوره 13، شماره 4 - ( 5-1393 )
دوره 13، شماره 4 - ( 5-1393 )
چکیده
سالمندی دوره‌ای از زندگی است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه‌‌ای نظیر ناتوانی‌های جسمی و ذهنی هستند و در موارد زیادی استقلال فردی آنها مورد تهدید قرار می‌گیرد.
هدف این مطالعه تعیین سطح استقلال عملکردی فعالیت‌های جسمانی سالمندان در شهر بندرعباس بود. دراین مطالعه مقطعی تعداد 421 نفر از افراد بالای 60 سال ساکن شهر بندرعباس به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای از 21 نقطه مختلف شهر انتخاب شدند. در هر خوشه با مراجعه به منازل افراد با 20 نفر سالمند واجد شرایط مصاحبه و پرسشنامه‌های استاندارد فعالیت‌های روزمره زندگی ADL) - Activities of Daily Living) و فعالیت‌های ابزاری روزمره زندگی (IADL- Instrumental Activities Daily Living) که نسخه فارسی آن معتبر شده است جمع‌آوری و از طریق برنامهSPSS17 تجزیه و تحلیل شد. در کل 421 نفر سالمند با میانگین سنی (6/9±66/7) مورد مطالعه قرار گرفتند. از میان این افراد 49/9 درصد مرد و 50/1 درصد زن و 38/2 درصد بی سواد بودند. براساس نتایج 8 نفر ( 1/9 درصد) سالمندان از نظر انجام فعالیت‌های روزمره زندگی و تعداد 92 نفر (22/1 درصد) از نظر انجام فعالیت‌های ابزاری زندگی کاملأ وابسته بودند. سالمندان بیشترین استقلال را در غذا خوردن (99درصد) و استفاده از تلفن (91/9 درصد) و کمترین استقلال را در راه رفتن (80/5) و انجام تعمیرات جزئی منزل (36/3 درصد) داشتند. نتایج مطالعه نشان داد که انجام فعالیت ابزاری و روزمره سالمندان با متغیرهای سن، تأهل، سطح سواد و وضعیت اجتماعی اقتصادی افراد ارتباط داشت (0/05>P). براساس یافته‌های این پژوهش اکثریت سالمندان درانجام فعالیت‌های ابزاری که نیاز به توان جسمی بیشتری دارد به اطرافیان خود وابسته هستند که این وابستگی در سالمندان مجرد با سن بیشتر، تحصیلات کمتر و وضعیت اقتصادی پایین‌تر بیشتر است. این مطالعه توصیه می‌کند مطالعات تحلیلی در خصوص تأیید عوامل مؤثر برانجام فعالیت‌های فیزیکی در سالمندان صورت گیرد.
راضیه بندری، مجیده هروی کریموی، لیلا محبی، علی منتظری،
دوره 15، شماره 4 - ( 5-1395 )
دوره 15، شماره 4 - ( 5-1395 )
چکیده
پژوهش حاضر مطالعه ای روش شناختی است که با هدف ترجمه و تعیین روایی و پایایی پرسشنامه 3 بعدی و 20 گویه ای سنجش اضطراب سالمندان(Geriatric Anxiety Inventory) انجام گرفته است. پس از کسب مجوز از طراح ابزار, ترجمه بر اساس و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی انجام گرفت. سپس روایی صوری و محتوا, سازه و ملاک پرسشنامه تعیین گردید. به منظور تعیین روایی سازه از مقایسه گروه های شناخته شده (عدم یا وجود سوء رفتار در سالمندان) و برای تعیین روایی ملاکی از پرسشـنامه SF36 استفاده شد. تعیین پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی انجام شد. به این منظـور با مراجعه محقق به 6 مرکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی١٠٠ سالمند به صورت تصادفی انتخاب و سپس پرسشنامه‌های پژوهش تکمیل گردید. تفاوت معنی داری میان دو گروه دارای سوء رفتار و گروهب دون سوء رفتار در سالمندان گزارش شـد. همبستگی بالا و معنی دار بین اکثر نمرات حاصل از دو پرسشنامه GAIو SF-36 روایی ملاکی آزمون را مورد تأیید قرار داد. ضرائب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 0/957 بود. یافته‌های پژوهش, تبیین کننده روایی صوری, سازه, افتراقی و همسانی درونی ابزار بوده, لذا استفاده از این توصیه در تحقیقات پیشنهاد می‌شود. پیشنهاد می گردد در مطالعات آینده, روایی سازه نسخه فارسی پرسشنامه GAI در حجم نمونه بزرگتری با استفاده از تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گیرد.
مجیده هروی کریموی، ناهید رژه، احیاء گرشاسبی، مریم نیکخواه، علی منتظری،
دوره 15، شماره 4 - ( 5-1395 )
دوره 15، شماره 4 - ( 5-1395 )
چکیده
پرسشنامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی سالمندان (CASP- 19) از رایج ترین ابزارهای مورد استفاده برای ارزیابی کیفیت زندگی سالمندان است. پرسشنامه مذکور شامل 19 گویه در چهار بعد کنترل، استقلال، خودیابی و کامیابی است. پژوهش حاضر با هدف ترجمه و تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه 19 CASP- انجام گرفته است. این پژوهش از نوع مطالعات روش شناختی است که روی 100 فرد سالمند انجام شد. پس از کسب مجوز از طراح ابزار، ترجمه بر اساس پروتکل سازمان سلامت جهان در خصوص فرایند ترجمه و تطابق ابزارها به نسخه فارسی ترجمه شد. سپس پایایی پرسشنامه (همسانی درونی و ثبات) و روایی شامل روایی کیفی صوری، محتوا، مقایسه گروههای شناخته شده و روایی ملاکی (سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه19CASP- و 36SF-) صورت گرفت. میانگین سنی مشارکت کنندگان (7/32)69/66 بود بیش از نیمی از آنان (54 درصد) را زنان تشکیل می‌دادند. میزان همسانی درونی(آلفای کرونباخ) برای زیر مقیاس ها رضایت بخش بود(0/88- 0/70). آزمون- پس آزمون در دو مرحله، با فاصله زمانی دو هفته تکمیل گردید و با استفاده از آزمون شاخص همبستگی درون خوشه ای (ICC) با هم مقایسه صورت گرفت. نمره ابعاد بین نسخه فارسی پرسشنامه 19CASP- برمبنای وجود یا عدم غفلت مراقبتی نشان دهنده افتراق بر اساس پارامتر مذکور بود. روایی ملاکی بیانگر همبستگی معناداری بین غالب ابعاد نسخه فارسی پرسشنامه 19CASP- و نمره کل آن و 36SF- بود. نتایج نشان داد این پرسشنامه دارای پایایی و روایی مناسب، نمره گذاری ساده، و قابلیت به کارگیری درموقعیت های مختلف همچون جایگاه های بالینی، منازل و مجیط های تحقیقاتی توسط ارائه دهندگان خدمات بهداشتی می باشد. پیشنهاد می گردد در مطالعات آینده، روایی سازه نسخه فارسی پرسشنامه 19CASP- در حجم نمونه بزرگتری با استفاده از تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گیرد.
مریم نیکخواه، مجیده هروی کریموی، ناهید رژه، سیدحمید شریف نیا، علی منتظری،
دوره 16، شماره 1 - ( 11-1395 )
دوره 16، شماره 1 - ( 11-1395 )
چکیده
مقدمه: یکی از مشکلات ارزیابی کیفیت زندگی سالمندان، فقدان ابزار اندازه‌گیری کیفیت زندگی اختصاصی سالمندان است. پرسشنامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی سالمندان OPQOL-35 یکی از ابزارهای رایج مورد استفاده برای سنجش کیفیت زندگی سالمندان است. پژوهش حاضر با هدف ترجمه و اعتباریابی نسخه فارسی پرسشنامه OPQOL-35 انجام شد.
مواد و روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات روش شناختی بود که روی 200 فرد سالمند انجام شد. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﺍﺧﺬ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻓﺎﺭﺳﻲ و سالمندان، ﺭﻭﺍﻳﻲ ﺻﻮﺭﻱ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﺍﻱ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻴﻔﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ. سپس ﺭﻭﺍﻳﻲ شامل ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻱ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ (سالمندان تنها) و روایی ملاکی (سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه OPQOL-35 و SF-36) و ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺑﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﻤﺴﺎﻧﻲ ﺩﺭﻭﻧﻲ و آزمون باز آزمون صورت گرفت.
یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروههای شناخته شده نشان داد که میانگین کیفیت زندگی سالمندان تنها به طور معنی‌دار پایین‌تر از دیگر سالمندان است. روایی ملاکی بیانگر همبستگی معنا داری بین نسخه فارسی پرسشنامه OPQOL-35و SF-36 بود. میزان همبستگی درونی(آلفا کرونباخ) برای زیر مقیاس‌ها بین0/68-0/95 بود. ضریب پایایی آزمون باز آزمون(آزمون شاخص همبستگی درون خوشه‌ای(ICC)) به فاصله زمانی دو هفته بین 0/88-0/95 بود.
بحث و نتیجه گیری: یافته‌های ﭘﮋﻭﻫﺶ، ﻣﺒﻴﻦ ﺭﻭﺍﻳﻲ و پایایی مناسب نسخه فارسی پرسشنامه 35OPQOL ﺑﻮﺩ. که قابلیت به کارگیری در موقعیت‌های مختلف از جمله محیط‌های بالینی و تحقیقاتی را دارد. پیشنهاد می‌شود در مطالعات آینده ویژگی‌های روان‌سنجی در حجم نمونه بالاتر و تحلیل عاملی انجام گیرد.
محسن رجبی، سمیه جهانشیری، بهاره کاشانی موحد، حسین رضایی حسین آبادی، مصطفی حسینی شفیع آبادی، افشان محمد قشقایی، علیرضا بهرامی، شعله منصوری،
دوره 16، شماره 4 - ( 5-1396 )
دوره 16، شماره 4 - ( 5-1396 )
چکیده
مقدمه: موضوع کیفیت زندگی در قرن حاضر مخصوصاً برای اقشار سالمند به یک امر چالشی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت کیفیت زندگی سالمندان در شهر تهران و عوامل مرتبط با آن انجام رسیده است.
مواد و روش کار: در این مطالعه کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت در میان سالمندان مناطق 22 گانه شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه شامل 1147 نفر بود که در مردادماه 1395 با مراجعه به درب منازل مورد مصاحبه قرار گرفتند. نمونه های مورد نظر در مناطق 22 گانه شهر تهران، متناسب با جمعیت سالمندان در هر منطقه (نمونه گیری طبقه ای) انتخاب شدند. نمونه های درون هر منطقه نیز با انتخاب تصادفی از میان محلات شهری و سپس از میان بلوک ها (نمونه گیری خوشه ای) انجام شد. ابزار سنجش مطالعه نیز سنجه های کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت سالمندان (EHRQoL) و رضایت از زندگی در سالمندان (LSI-Z) بودند.
یافته ها: کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت سالمندان در بردارنده هشت شاخص بود. بهترین وضعیت سالمندان مطالعه شده مربوط به شاخص رفاه معنوی با میانگین 90/76 بود. دو شاخص امنیت و رفاه اجتماعی با میانگین 57/02 و سلامت روان با میانگین 51/36 دارای کمترین میزان بودند. میزان رضایت از زندگی و میزان فعالیت در سالمندان با کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت رابطه معنی دار داشتند.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به انتقال ساختار سنّی جمعیت از جوانی به سالخوردگی در کشور و به ویژه در کلان شهر تهران، بهبود کیفیت زندگی سالمندان نیازمند حمایت های رسمی و غیر رسمی است. با اختصاص حمایتهای یارانه ای و ارتقای کیفیت محل های سکونت سالمندان، همچنین ایجاد برنامه های متنوع تفریحی، ورزشی و ... در محلات شهری، می‌توان در راستای ارتقای سلامت و سطح کیفیت زندگی سالمندان گام برداشت. که در این میان حمایت های درمانی و مراقبتی از سالمندان در این زمینه ضروری است.
فاروق نعمانی، احمد فیاض بخش، زهرا سهرابی، مراد اسماعیل زالی،
دوره 18، شماره 6 - ( 9-1398 )
دوره 18، شماره 6 - ( 9-1398 )
چکیده
مقدمه: بخش عظیمی از خدمات درمانی در منزل توسط سالمندان دریافت میشوند؛ لذا چگونگی سازماندهی ارائه خدمات درمانی در منزل و شناسایی خدمات مورد نیاز به منظور مدیریت و کنترل منابع، دارای اهمیت ویژهای است. مطالعه حاضر با هدف بررسی و تحلیل چگونگی توزیع خدمات درمان در منزل طراحی و اجرا شد
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی)، جامعه پژوهش شامل سالمندان دریافت کننده خدمات درمانی در منزل از مرکز "دم" در 6 ماهه اول سال 1396 بودند. حجم نمونه براساس مشخص بودن حجم جامعه پژوهش (1000n=) با استفاده از فرمول کوکران 278 نفر تعیین گردید. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه، کاربرگ نظاممندِ خودساخته توسط پژوهشگر بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS.19 انجام شد.
یافته ها: شرکت کنندگان در مطالعه حاضر با میانگین سنی 81±2/5، 59/4 % زن و 65/2 % متاهل بودند. از نظر تحصیلات افراد غیردانشگاهی با 0/65% بیشترین فراوانی را داشتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین خدمت مورد نیاز سالمندان به ترتیب خدمت پرستاری(4/55%) و خدمات تصویربرداری(1/0%) بود. خدمات پزشکی فقط با سن و وضعیت تاهل و خدمات غیرپزشکی (فیزیوتراپی، پرستاری، آزمایشگاه) با جنسیت، سن، وضعیت تاهل و تحصیلات ارتباط آماری معنادار داشت (0/5p≤).
بحث و نتیجه گیری: این سؤال که چه خدمات درمانی می تواند برای سالمندان در منزل ارائه شود یک چالش مهم برای سیاستگذاران است. نتایج ما نشان داد که سالمندان اغلب خدمات درمانی را دریافت می کنند. همچنین در استفاده از خدمات درمانی در منزل سن، جنسیت و سایر عوامل دموگرافیکی تاثیرگذار می باشند. مطالعات بیشتر میتواند عوامل مؤثر در استفاده از خدمات درمانی در منزل را توضیح دهد. علاوهبراین لازم است متولیان امر سلامت با درک رشد جمعیت سالمندان در کشور و نیازمندیهای آنان در سالهای آتی، برنامه ریزی و اقدامات مقتضی شرایط مذکور را فراهم نمایند.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی)، جامعه پژوهش شامل سالمندان دریافت کننده خدمات درمانی در منزل از مرکز "دم" در 6 ماهه اول سال 1396 بودند. حجم نمونه براساس مشخص بودن حجم جامعه پژوهش (1000n=) با استفاده از فرمول کوکران 278 نفر تعیین گردید. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه، کاربرگ نظاممندِ خودساخته توسط پژوهشگر بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS.19 انجام شد.
یافته ها: شرکت کنندگان در مطالعه حاضر با میانگین سنی 81±2/5، 59/4 % زن و 65/2 % متاهل بودند. از نظر تحصیلات افراد غیردانشگاهی با 0/65% بیشترین فراوانی را داشتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین خدمت مورد نیاز سالمندان به ترتیب خدمت پرستاری(4/55%) و خدمات تصویربرداری(1/0%) بود. خدمات پزشکی فقط با سن و وضعیت تاهل و خدمات غیرپزشکی (فیزیوتراپی، پرستاری، آزمایشگاه) با جنسیت، سن، وضعیت تاهل و تحصیلات ارتباط آماری معنادار داشت (0/5p≤).
بحث و نتیجه گیری: این سؤال که چه خدمات درمانی می تواند برای سالمندان در منزل ارائه شود یک چالش مهم برای سیاستگذاران است. نتایج ما نشان داد که سالمندان اغلب خدمات درمانی را دریافت می کنند. همچنین در استفاده از خدمات درمانی در منزل سن، جنسیت و سایر عوامل دموگرافیکی تاثیرگذار می باشند. مطالعات بیشتر میتواند عوامل مؤثر در استفاده از خدمات درمانی در منزل را توضیح دهد. علاوهبراین لازم است متولیان امر سلامت با درک رشد جمعیت سالمندان در کشور و نیازمندیهای آنان در سالهای آتی، برنامه ریزی و اقدامات مقتضی شرایط مذکور را فراهم نمایند.
امیر رسولی فر، محمد واحدیان شاهرودی، جمشید جمالی، هادی طهرانی،
دوره 19، شماره 2 - ( 1-1399 )
دوره 19، شماره 2 - ( 1-1399 )
چکیده
مقدمه: بررسی وضعیت تغذیه در سالمندان به منظور شناسایی مشکلات عمومی و عوامل زمینه ساز سوء تغذیه در آنها جهت مداخله می تواند بسیار کمک کننده باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین خودکارآمدی و سایر عوامل موثر بر وضعیت تغذیه سالمندان شهر مشهد اجرا گردید.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی250 سالمند مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر مشهد در سال 1397 به طور تصادفی پس از کسب رضایت آگاهانه و منطبق بر معیار های ورود و خروج انتخاب شدند. جهت ارزیابی وضعیت تغذیه ای سالمندان از پرسشنامه بررسی مختصر تغذیه ای MNA (Mini Nutritional Assessment) استفاده شد. همچنین جهت بررسی و ارزیابی مقیاس خودکارآمدی سالمندان از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی ده گویه ای استفاده گردید. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام گرفت و سطح معنی داری کمتر از 0/05درنظر گرفته شد.
یافته ها: 32/4 درصد (81) نفر از افراد مورد مطالعه را مردان و 67/6 درصد ( نفر169) را زنان تشکیل می داد. 20/4درصد از افراد مورد مطالعه (51 نفر) در معرض خطر سوء تغذیه قرار داشتند و همچنین 79/6 درصد (199 نفر) نیز از وضعیت تغذیه مطلوبی برخوردار بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که افراد دارای خودکارآمدی بالا از وضعیت تغذیه ای مطلوبی برخوردار بودند و همچنین شواهد این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی دار بین مقیاس خودکارآمدی با سن، جنسیت، سطح تحصیلات و تاهل سالمندان وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سالمندان دارای وضعیت تغذیه مطلوب، از خودکارآمدی بالاتری نسبت به سالمندان در خطر سوء تغذیه برخوردارند که عواملی مانند سن، وضعیت تاهل، جنسیت و تحصیلات به طور مستقیم بر میزان خودکارآمدی سالمندان و وضعیت تغذیه ای آنها اثر گذار است و در نظر گرفتن این عوامل در غربالگری سالمندان با وضعیت تغذیه ای نامطلوب بسیار حائز اهمیت است.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی250 سالمند مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر مشهد در سال 1397 به طور تصادفی پس از کسب رضایت آگاهانه و منطبق بر معیار های ورود و خروج انتخاب شدند. جهت ارزیابی وضعیت تغذیه ای سالمندان از پرسشنامه بررسی مختصر تغذیه ای MNA (Mini Nutritional Assessment) استفاده شد. همچنین جهت بررسی و ارزیابی مقیاس خودکارآمدی سالمندان از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی ده گویه ای استفاده گردید. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام گرفت و سطح معنی داری کمتر از 0/05درنظر گرفته شد.
یافته ها: 32/4 درصد (81) نفر از افراد مورد مطالعه را مردان و 67/6 درصد ( نفر169) را زنان تشکیل می داد. 20/4درصد از افراد مورد مطالعه (51 نفر) در معرض خطر سوء تغذیه قرار داشتند و همچنین 79/6 درصد (199 نفر) نیز از وضعیت تغذیه مطلوبی برخوردار بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که افراد دارای خودکارآمدی بالا از وضعیت تغذیه ای مطلوبی برخوردار بودند و همچنین شواهد این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی دار بین مقیاس خودکارآمدی با سن، جنسیت، سطح تحصیلات و تاهل سالمندان وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سالمندان دارای وضعیت تغذیه مطلوب، از خودکارآمدی بالاتری نسبت به سالمندان در خطر سوء تغذیه برخوردارند که عواملی مانند سن، وضعیت تاهل، جنسیت و تحصیلات به طور مستقیم بر میزان خودکارآمدی سالمندان و وضعیت تغذیه ای آنها اثر گذار است و در نظر گرفتن این عوامل در غربالگری سالمندان با وضعیت تغذیه ای نامطلوب بسیار حائز اهمیت است.
محبوبه هروی، محمد حاتمی، حسن احدی،
دوره 19، شماره 3 - ( 3-1399 )
دوره 19، شماره 3 - ( 3-1399 )
چکیده
مقدمه: بیماری های قلبی و عروقی در سالمندان به عنوان یکی از مشکلات اساسی سلامتی در قرن حاضر بر کیفیت زندگی و طول عمر آنها تاثیر نامطلوب می گذارد . بیماری حاد کرونری قلب شایع ترین علت مرگ در سالمندان است. شواهد بیانگر آن است معنویت درمانی به عنوان یک روش درمانی مهم در درمان بیماری های مزمن شناحته شده است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی معنویت‌درمانی در کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری حاد کرونری قلب انجام شده است.
مواد و روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی جامعه آماری شامل 54 سالمند مبتلا به بیماری حاد کرونری قلب در شهر تهران بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه شامل 27 نفر آزمون و کنترل تقسیم بندی شدند. گروه آزمون طی 8 جلسه‌ی 60 دقیقه‌ای تحت مداخله‌ی معنویت درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل این مداخله را دریافت ننمودند. جهت سالمندان مشارکت کننده در پژوهش قبل ، یک هفته و یک ماه بعد از اتمام دوره‌ی مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی سالمندان CASP-19 و پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی آنژین سیاتل (SAQ) تکمیل گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که تأثیر معنویت درمانی بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری حاد کرونری قلب با استفاده از نمره کل هر دو پرسشنامه سیاتل و همچنین پرسشنامه کیفیت زندکی سالمندان بیانگر آن است که اثر متقابل بین گروه و زمان معنادار بود.
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر آموزش معنویت درمانی بر ارتقای کیفیت زندگی مخاطبان این مطالعه از معنویت درمانی می‌توان به عنوان یک مداخله موثر در ارتقای کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری حاد کرونری نام برد.
مواد و روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی جامعه آماری شامل 54 سالمند مبتلا به بیماری حاد کرونری قلب در شهر تهران بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه شامل 27 نفر آزمون و کنترل تقسیم بندی شدند. گروه آزمون طی 8 جلسه‌ی 60 دقیقه‌ای تحت مداخله‌ی معنویت درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل این مداخله را دریافت ننمودند. جهت سالمندان مشارکت کننده در پژوهش قبل ، یک هفته و یک ماه بعد از اتمام دوره‌ی مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی سالمندان CASP-19 و پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی آنژین سیاتل (SAQ) تکمیل گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که تأثیر معنویت درمانی بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری حاد کرونری قلب با استفاده از نمره کل هر دو پرسشنامه سیاتل و همچنین پرسشنامه کیفیت زندکی سالمندان بیانگر آن است که اثر متقابل بین گروه و زمان معنادار بود.
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر آموزش معنویت درمانی بر ارتقای کیفیت زندگی مخاطبان این مطالعه از معنویت درمانی می‌توان به عنوان یک مداخله موثر در ارتقای کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری حاد کرونری نام برد.
رویا درگاهی، مجیده هروی کریموی، ناهید رژه، حمید شریف نیا، علی منتظری،
دوره 19، شماره 4 - ( 5-1399 )
دوره 19، شماره 4 - ( 5-1399 )
چکیده
مقدمه: ارزیابی اختلال ناتوانی سالمندان نیازمند ابزاری مختص‌این گروه است. پرسشنامه اختلال ناتوانی گرونینگن از ابزارهای مورد استفاده برای سنجش میزان توانمندی در سالمندان است. پژوهش حاضر با هدف‌ترجمه و اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه GFI انجام گرفته است.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر‌یک پژوهش روش‌شناختی بود که روی 139 سالمند انجام گرفت. پس از ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی و سالمندان، روایی صوری و سپس بر اساس نظر متخصصان روایی محتوای پرسشنامه به صورت کیفی انجام گرفت. سپس روایی سازه شامل مقایسه گروههای شناخته شده، روایی همگرا از طریق سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه (GFI) و پرسشنامه اضطرابGAI و پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی و آزمون بازآزمون بررسی شد .
یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروههای شناخته شده نشان داد که میانگین ناتوانی در سالمندان مرد کمتر از زنان سالمند بود. همچنین سالمندان با تحصیلات پایین‌تر اختلال ناتوانی بیشتری داشتند. روایی همگرا بیانگر همبستگی معنادار بین نسخه فارسی پرسشنامه اختلال ناتوانی و اضطراب GAI بود. میزان کل همسانی درونی با استفاده از ضریب کودر- ریچاردسون برای زیر مقیاس‌ها 0/762 بود. ضریب پایایی آزمون باز آزمون - شاخص همبستگی درون خوشه‌ایی- به فاصله زمانی دو هفته 0/61 بود.
نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش، نشان دهنده روایی صوری، سازه، و همسانی درونی و ثبات قابل قبول ابزار بود، لذا این ابزار میتواند جهت‌اندازه‌گیری میزان توانمندی در بخش‌های پژوهشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه GFI با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر‌یک پژوهش روش‌شناختی بود که روی 139 سالمند انجام گرفت. پس از ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی و سالمندان، روایی صوری و سپس بر اساس نظر متخصصان روایی محتوای پرسشنامه به صورت کیفی انجام گرفت. سپس روایی سازه شامل مقایسه گروههای شناخته شده، روایی همگرا از طریق سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه (GFI) و پرسشنامه اضطرابGAI و پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی و آزمون بازآزمون بررسی شد .
یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروههای شناخته شده نشان داد که میانگین ناتوانی در سالمندان مرد کمتر از زنان سالمند بود. همچنین سالمندان با تحصیلات پایین‌تر اختلال ناتوانی بیشتری داشتند. روایی همگرا بیانگر همبستگی معنادار بین نسخه فارسی پرسشنامه اختلال ناتوانی و اضطراب GAI بود. میزان کل همسانی درونی با استفاده از ضریب کودر- ریچاردسون برای زیر مقیاس‌ها 0/762 بود. ضریب پایایی آزمون باز آزمون - شاخص همبستگی درون خوشه‌ایی- به فاصله زمانی دو هفته 0/61 بود.
نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش، نشان دهنده روایی صوری، سازه، و همسانی درونی و ثبات قابل قبول ابزار بود، لذا این ابزار میتواند جهت‌اندازه‌گیری میزان توانمندی در بخش‌های پژوهشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه GFI با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
سید ابوالحسن نقیبی، فرشته رستمی مسکوپاتی، محمود موسی زاده، سیده سمیه کاظمی،
دوره 20، شماره 2 - ( 1-1400 )
دوره 20، شماره 2 - ( 1-1400 )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی فعالیت جسمانی و عوامل تقویت کننده، قادرساز و بازدارنده انجام فعالیت جسمانی در سالمندان بود.
مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی در 393 نفر از سالمندان استان مازندران با روش نمونه گیری چند مرحله ای در سال 1396 انجام شد. بدین منظور پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، فعالیت های سالم برای سالمندان (CHAMPS)، عوامل تقویت کننده و قادرساز در انجام فعالیت جسمانی و عوامل بازدارنده انجام فعالیت جسمانی توسط پرسشگران تکمیل شد. جهت تحلیل نتایج از آمار توصیفی و آزمون پارامتری آزمون تی و رگرسیون استفاده شد.
مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی در 393 نفر از سالمندان استان مازندران با روش نمونه گیری چند مرحله ای در سال 1396 انجام شد. بدین منظور پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، فعالیت های سالم برای سالمندان (CHAMPS)، عوامل تقویت کننده و قادرساز در انجام فعالیت جسمانی و عوامل بازدارنده انجام فعالیت جسمانی توسط پرسشگران تکمیل شد. جهت تحلیل نتایج از آمار توصیفی و آزمون پارامتری آزمون تی و رگرسیون استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه، 393 سالمند با دامنه سنی 94-60 سال شرکت کردند. نتایج نشان داد 96/25 درصد از سالمندان بدون تحرک بوده و 34/86 درصد فعالیت جسمانی با شدت کم، 38/42 درصد با شدت متوسط و 0/76 درصد با شدت زیاد دارند. از عوامل تقویت کننده و قادرساز انجام فعالیت جسمانی سالمندان عبارت بودند از؛ همراه مناسب، احساس آرامش، تشویق دوستان، تشویق خانواده، ملاقات با دوستان، تجویز پزشک و حفظ تناسب اندام. از عوامل بازدارنده انجام فعالیت جسمانی می توان به بیماری و دلائل پزشکی، طولانی بودن مسافت، نبودن مکان ورزشی، ترس از افتادن و صدمه دیدن، اشاره کرد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون حاکی از ارتباط میان فعالیت جسمانی با متغیرهای سن، شرایط زندگی، شغل سالمند مرد، بیماریهای قلبی- عروقی و استئوپروز بود.
نتیجه گیری: سطح فعالیت جسمانی در مطالعه حاضر کم بود و اکثر شرکت کنندگان فعالیت جسمانی با شدت کم داشتند. بر اساس یافته ها، شناسایی عوامل تقویت کننده، قادرساز و بازدارنده نقش مهمی برای ترویج فعالیت فیزیکی سالمندان دارد. .
نگار صادقی، مجیده هروی کریموی، ناهید رژه، علی منتظری،
دوره 20، شماره 3 - ( 3-1400 )
دوره 20، شماره 3 - ( 3-1400 )
چکیده
مقدمه: ترس از سقوط، ترس اصلی افراد مسن در جامعه، و یک عامل خطر مستقل برای کاهش تحرک و از دست دادن کیفیت زندگی است. برای ارزیابی ترس از افتادن به ابزاری استاندارد نیاز است. پرسشنامه اختصاصی ترس از افتادن در سالمندان Geriatric Fear of Falling Measure - GFFM یکی از ابزارهای رایج مورد استفاده برای این منظور است. پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه ترس از افتادن انجام شد.
مواد و روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات روش شناختی بود که روی 250 سالمند انجام شد. پس از ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی و سالمندان، روایی پرسشنامه به صورت کیفی تعیین گردید. روایی پرسشنامه ترس از افتادن در سالمندان از طریق سنجش روایی همگرا، سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه GFFM و Activities Specific Balance Confidence Scale - ABC و روایی سازه از طریق گروههای شناخته شده (وضعیت سلامتی در سالمندان) بررسی شد. پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروه های شناخته شده نشان داد که میـانگین نمره کـل مقیـاس ترس از افتادن در سالمندان در افرادی که وضعیت سلامتی متوسطی داشتند به طور معنی دار بیشتر از سایر گروههای دیگر است. روایی همگرا بیانگر همبستگی معنی دار بین نسخه فارسی پرسشنامه GFFM و ABC بود. ضریب آلفای کرونباخ برای ابعاد و کل پرسشنامه بین 0/751 -0/892 می باشد.
نتیجه گیری: یافته های پژوهش، حاکی از روایی و پایایی مناسب نسخه فارسی پرسشنامه ترس از افتادن در سالمندان (GFFM) بود؛ به طوری که نشان داده شد که قابلیت به کارگیری در موقعیت های مختلف از جمله محیط های بالینی و تحقیقاتی را دارد. پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه GFFM با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
مواد و روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات روش شناختی بود که روی 250 سالمند انجام شد. پس از ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان ادبیات فارسی و سالمندان، روایی پرسشنامه به صورت کیفی تعیین گردید. روایی پرسشنامه ترس از افتادن در سالمندان از طریق سنجش روایی همگرا، سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه GFFM و Activities Specific Balance Confidence Scale - ABC و روایی سازه از طریق گروههای شناخته شده (وضعیت سلامتی در سالمندان) بررسی شد. پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروه های شناخته شده نشان داد که میـانگین نمره کـل مقیـاس ترس از افتادن در سالمندان در افرادی که وضعیت سلامتی متوسطی داشتند به طور معنی دار بیشتر از سایر گروههای دیگر است. روایی همگرا بیانگر همبستگی معنی دار بین نسخه فارسی پرسشنامه GFFM و ABC بود. ضریب آلفای کرونباخ برای ابعاد و کل پرسشنامه بین 0/751 -0/892 می باشد.
نتیجه گیری: یافته های پژوهش، حاکی از روایی و پایایی مناسب نسخه فارسی پرسشنامه ترس از افتادن در سالمندان (GFFM) بود؛ به طوری که نشان داده شد که قابلیت به کارگیری در موقعیت های مختلف از جمله محیط های بالینی و تحقیقاتی را دارد. پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه GFFM با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
طاهره آقاجانی، اکرم عزتی فرد، ماهرخ علایی جنت مکان، مهناز صلحی، مهشید فروغان، ندا قهرمان زاده، حسین درگاهی،
دوره 23، شماره 2 - ( 1-1403 )
دوره 23، شماره 2 - ( 1-1403 )
چکیده
مقدمه: از پیامدهای نامطلوب فرآیند سالمندی احساس تنهایی و کاهش سلامت روان است. امروزه سالمندی جمعیت در کشورهای جهان یکی از مشکلات دستیابی به توسعه پایدار است. لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر احساس تنهایی بر سلامت روان سالمندان تحت پوشش مرکز غرب تهران انجام شد.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. جامعه پژوهش شامل سالمندان بالای ۶۰ سال تحت پوشش مرکز بهداشت غرب تهران بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۳۰۰ نفر تعیین شد. فهرست سالمندان از سامانه سیب استخراج شد و با استفاده از جدول تصادفی اعداد، سالمندان مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه GHQ-۲۸ گلدبرگ و پرسشنامه احساس تنهایی بزرگسالان (SELSA- S) بود. نتایج توصیفی به صورت فراوانی و میانگین و نتایج تحلیلی با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس و رگرسیون خطی در نرم افزار SPSS ارائه شد.
یافته ها: اختلال در سلامت روان و کارکرد اجتماعی و احساس تنهایی بویژه در مولفه تنهایی اجتماعی درمیان سالمندان مورد مطالعه مشاهده شد. احساس تنهایی و ابعاد آن بر روی سلامت روان افراد سالمند تاثیر منفی و معنی دار داشت. بین احساس تنهایی و سلامت روان زنان و مردان سالمند ارتباط معنی دار مشاهده نشد (۰۵/۰ نتیجه‌گیری: کاهش احساس تنهایی در میان سالمندان موجب ارتقای سلامت روان و کارکردهای اجتماعی آن ها می شود، لذا با توجه به جمعیت رو به افزایش سالمندان در کشور لازم است تا بسته های حمایتی و برنامه های آموزشی به منظور ایجاد شرایط مطلوب در جمعیت سالمندان به مورد اجرا در آید.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. جامعه پژوهش شامل سالمندان بالای ۶۰ سال تحت پوشش مرکز بهداشت غرب تهران بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۳۰۰ نفر تعیین شد. فهرست سالمندان از سامانه سیب استخراج شد و با استفاده از جدول تصادفی اعداد، سالمندان مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه GHQ-۲۸ گلدبرگ و پرسشنامه احساس تنهایی بزرگسالان (SELSA- S) بود. نتایج توصیفی به صورت فراوانی و میانگین و نتایج تحلیلی با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس و رگرسیون خطی در نرم افزار SPSS ارائه شد.
یافته ها: اختلال در سلامت روان و کارکرد اجتماعی و احساس تنهایی بویژه در مولفه تنهایی اجتماعی درمیان سالمندان مورد مطالعه مشاهده شد. احساس تنهایی و ابعاد آن بر روی سلامت روان افراد سالمند تاثیر منفی و معنی دار داشت. بین احساس تنهایی و سلامت روان زنان و مردان سالمند ارتباط معنی دار مشاهده نشد (۰۵/۰
صنم امیری، محمدصادق عابدزاده زواره، محمود طاووسی، رضا جوروند،
دوره 23، شماره 4 - ( 5-1403 )
دوره 23، شماره 4 - ( 5-1403 )
چکیده
مقدمه: هدف این مطالعه تعیین تأثیر آموزش نظریه محور بر رفتار های خود مراقبتی در زمینه بیماری های تنفسی در سالمندان شهر ایلام بود.
مواد و روش کار: مطالعه در دو بخش توصیفی و نیمه تجربی در سالمندان شهر ایلام اجرا شد. نمونه ها با روش تصادفی انتخاب شدند. در بخش توصیفی ۲۰۰ و در بخش نیمه تجربی ۱۴۰ نفر در دو گروه آزمون و شاهد در مطالعه شرکت کردند. مداخله آموزشی طی یک ماه و به صورت آموزش مجازی انجام شد. داده ها مداخله در دو مرحله به فاصله دو ماه و با استفاده از پرسشنامه روا و پایا و با روش مصاحبه تلفنی جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج مرحله توصیفی نشان داد که منافع درک شده و خودکارآمدی، قویترین سازه های پیش بینی کننده رفتار خودمراقبتی در سالمندان شهر ایلام هستند و نتایج مرحله تجربی نشان داد که پیش از مداخله، اختلاف معنادار بین گروه های آزمون و شاهد در سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی و رفتار مشاهده نمی شود؛ درحالی که پس از مداخله آموزشی در همه متغیرها در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل و نسبت به پیش از مداخله تفاوت معنادار بود.
نتیجه‌گیری: از آنجا که الگوی اعتقاد بهداشتی توانست رفتار خودمراقبتی پیشگیری کننده از عفونت های تنفسی نظیر کووید-۱۹ در سالمندان شهر ایلام را پیش بینی کند؛ طراحی مداخلات آموزشی با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی، برای ارتقاء خودمراقبتی سالمندان در زمینه بیماری های تنفسی به ویژه کووید ۱۹ قابل توصیه است.
مواد و روش کار: مطالعه در دو بخش توصیفی و نیمه تجربی در سالمندان شهر ایلام اجرا شد. نمونه ها با روش تصادفی انتخاب شدند. در بخش توصیفی ۲۰۰ و در بخش نیمه تجربی ۱۴۰ نفر در دو گروه آزمون و شاهد در مطالعه شرکت کردند. مداخله آموزشی طی یک ماه و به صورت آموزش مجازی انجام شد. داده ها مداخله در دو مرحله به فاصله دو ماه و با استفاده از پرسشنامه روا و پایا و با روش مصاحبه تلفنی جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج مرحله توصیفی نشان داد که منافع درک شده و خودکارآمدی، قویترین سازه های پیش بینی کننده رفتار خودمراقبتی در سالمندان شهر ایلام هستند و نتایج مرحله تجربی نشان داد که پیش از مداخله، اختلاف معنادار بین گروه های آزمون و شاهد در سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی و رفتار مشاهده نمی شود؛ درحالی که پس از مداخله آموزشی در همه متغیرها در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل و نسبت به پیش از مداخله تفاوت معنادار بود.
نتیجه‌گیری: از آنجا که الگوی اعتقاد بهداشتی توانست رفتار خودمراقبتی پیشگیری کننده از عفونت های تنفسی نظیر کووید-۱۹ در سالمندان شهر ایلام را پیش بینی کند؛ طراحی مداخلات آموزشی با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی، برای ارتقاء خودمراقبتی سالمندان در زمینه بیماری های تنفسی به ویژه کووید ۱۹ قابل توصیه است.
الهه توسلی، امین معظمانی، فروزان گنجی،
دوره 23، شماره 6 - ( 9-1403 )
دوره 23، شماره 6 - ( 9-1403 )
چکیده
مقدمه: سطح سواد سلامت در همه افراد یکسان نیست و درگروه سالمندان، مهاجران و دارای وضعیت اقتصادی پایین، سطح سواد سلامت کمتر است. باتوجه به اهمیت سواد سلامت و کسب اطلاعات سودمند و انجام رفتارهای غربالگری در سالمندان، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سواد سلامت و تشخیص زودرس سرطان کولورکتال در سالمندان شهرکرد انجام شده است.
مواد و روش‌کار: این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی در سال ۱۴۰۲ به بررسی سطح سواد سلامت و انجام غربالگری سرطان کولورکتال در ۳۵۱ نفر از سالمندان شهرکرد (که در سامانه سیب اطلاعات آنها به طور کامل ثبت شده بود)، پرداخت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی بود، پس از جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد سواد سلامت و چک لیست انجام آزمایش تشخیص زودرس، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و بهره گیری از آزمون های توصیفی و تحلیلی، داده های مطالعه در سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی سالمندان شرکت کننده در مطالعه (۵/۷۵) ۶۷/۰۸ سال بود. میانگین (انحراف معیار) نمره سواد سلامت در سالمندان شرکت کننده در مطالعه (۱۲/۵۳) ۶۰/۶۵ به دست آمد. ۵۱/۶ درصد سالمندان، آزمایش مرتبط با تشخیص زودرس سرطان کولورکتال را انجام داده بودند. میانگین نمره سواد سلامت در مردان بیشتر بود. افراد متأهل، دارای شغل آزاد، تحصیلات دانشگاهی، در سالمندان دارای سابقه بیماری در خانواده سواد سلامت بالاتری داشتند بین میانگین نمره سواد سلامت و تشخیص زودرس سرطان کولورکتال ارتباط معنادار وجود داشت.
نتیجه گیری: بهبود سواد سلامت ممکن است راهبرد مؤثری در بهبود و ارتقای تشخیص زودرس سرطان کولورکتال در سالمندان باشد. بنابراین تدوین رسانه ها و مواد آموزشی ساده و قابل فهم همراه با تصاویر مناسب و همچنین مداخلات آموزشی کارآمد برای افراد با سواد سلامت ناکافی می تواند گامی مؤثر برای توسعه مهارت های سواد سلامت و مشارکت بیشتر سالمندان برای انجام رفتارهای غربالگری و در نهایت ارتقای سلامت در جامعه باشد.
مواد و روش‌کار: این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی در سال ۱۴۰۲ به بررسی سطح سواد سلامت و انجام غربالگری سرطان کولورکتال در ۳۵۱ نفر از سالمندان شهرکرد (که در سامانه سیب اطلاعات آنها به طور کامل ثبت شده بود)، پرداخت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی بود، پس از جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد سواد سلامت و چک لیست انجام آزمایش تشخیص زودرس، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و بهره گیری از آزمون های توصیفی و تحلیلی، داده های مطالعه در سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی سالمندان شرکت کننده در مطالعه (۵/۷۵) ۶۷/۰۸ سال بود. میانگین (انحراف معیار) نمره سواد سلامت در سالمندان شرکت کننده در مطالعه (۱۲/۵۳) ۶۰/۶۵ به دست آمد. ۵۱/۶ درصد سالمندان، آزمایش مرتبط با تشخیص زودرس سرطان کولورکتال را انجام داده بودند. میانگین نمره سواد سلامت در مردان بیشتر بود. افراد متأهل، دارای شغل آزاد، تحصیلات دانشگاهی، در سالمندان دارای سابقه بیماری در خانواده سواد سلامت بالاتری داشتند بین میانگین نمره سواد سلامت و تشخیص زودرس سرطان کولورکتال ارتباط معنادار وجود داشت.
نتیجه گیری: بهبود سواد سلامت ممکن است راهبرد مؤثری در بهبود و ارتقای تشخیص زودرس سرطان کولورکتال در سالمندان باشد. بنابراین تدوین رسانه ها و مواد آموزشی ساده و قابل فهم همراه با تصاویر مناسب و همچنین مداخلات آموزشی کارآمد برای افراد با سواد سلامت ناکافی می تواند گامی مؤثر برای توسعه مهارت های سواد سلامت و مشارکت بیشتر سالمندان برای انجام رفتارهای غربالگری و در نهایت ارتقای سلامت در جامعه باشد.
فاطمه رواقی اردبیلی، علی رمضانخانی، حسین حاتمی، مهشید نامداری،
دوره 24، شماره 1 - ( 11-1403 )
دوره 24، شماره 1 - ( 11-1403 )
چکیده
مقدمه: کبد چرب الکلی یکی از مشکلات شایع است. با توجه به افزایش جمعیت سالمندان این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای تغذیه‌ای سالمندان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی ساکن تهران انجام شد.
مواد و روش کار: این پژوهش نیمه تجربی روی ۱۵۶ نفر از سالمندان مبتلا به کبد چرب مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شرق، شمال و شمیرانات تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی صورت گرفت. افراد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته که اعتبار و پایایی آن کسب شده بود، جمع آوری گردید .مداخله آموزشی براساس مدل اعتقاد بهداشتی و طی ۵ جلسه فقط برای گروه مداخله ارائه شد. یک ماه بعد از مداخله دادهها در نرم افزار SPSS ۲۶ با استفاده از شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های آماری توصیف و تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان گروه مداخله ۳/۶۸±۶۴/۴۷ سال و گروه کنترل ۵/۳±۶۵/۳۲ سال بود. اکثریت سالمندان در دو گروه زن، بدون سابقه آموزشی، متاهل، خانه‌دار، با سطح تحصیلات دیپلم بودند. با مقایسه میانگین های امتیازات دو گروه در قبل و بعد از مداخله فقط بین امتیازات نگرش، موانع درک شده و راهنما برای عمل، تفاوت معنادار آماری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی با تاثیر بر نگرش و سازه‌های راهنما برای عمل و موانع درک شده، در ارتقای رفتار تغذیه‌ای سالمندان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی موثر است.
مواد و روش کار: این پژوهش نیمه تجربی روی ۱۵۶ نفر از سالمندان مبتلا به کبد چرب مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شرق، شمال و شمیرانات تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی صورت گرفت. افراد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته که اعتبار و پایایی آن کسب شده بود، جمع آوری گردید .مداخله آموزشی براساس مدل اعتقاد بهداشتی و طی ۵ جلسه فقط برای گروه مداخله ارائه شد. یک ماه بعد از مداخله دادهها در نرم افزار SPSS ۲۶ با استفاده از شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های آماری توصیف و تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان گروه مداخله ۳/۶۸±۶۴/۴۷ سال و گروه کنترل ۵/۳±۶۵/۳۲ سال بود. اکثریت سالمندان در دو گروه زن، بدون سابقه آموزشی، متاهل، خانه‌دار، با سطح تحصیلات دیپلم بودند. با مقایسه میانگین های امتیازات دو گروه در قبل و بعد از مداخله فقط بین امتیازات نگرش، موانع درک شده و راهنما برای عمل، تفاوت معنادار آماری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی با تاثیر بر نگرش و سازه‌های راهنما برای عمل و موانع درک شده، در ارتقای رفتار تغذیه‌ای سالمندان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی موثر است.
| صفحه 1 از 1 |
پایگاه‌های مرتبط
Email: info@Payeshjournal.ir
Web sites: http://www.Payeshjournal.ir
http://www.ihsr.ac.ir
Web sites: http://www.Payeshjournal.ir
http://www.ihsr.ac.ir
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایش می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق