مطالعه پدیده ناباروری خصوصا با تکیه بر جنبه های روانی-اجتماعی آن از اهمیت زیادی برخوردار است و تشخیص چگونگی ارتباط این پدیده و عوامل فوق، تاثیری عمیق در بهبود کیفیت زندگی خواهد داشت. این پژوهش، فراوانی و شدت اضطراب و افسردگی و رابطه آن با طول مدت ناباروری را در مجتمع بیمارستانی امام خمینی، بیمارستان ولی عصر (عج) تهران بررسی می کند. طی این مطالعه 370 زن با علل مختلف ناباروری در مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولی عصر (عج)، به کمک پرسشنامه های بک (Beck Depression Inventory-BDI) و کتل (Cattle) از نظر وضعیت ابتلا به افسردگی و اضطراب با توجه به طول مدت ناباروری مورد بررسی قرار گرفتند. دامنه سنی آنها 45-17 سال (میانگین 28، انحراف معیار 5.3) و طول مدت ناباروری 20-1 سال (میانگین 6، انحراف معیار 4.1) بوده است. این بررسی 151 نفر (40.8%) را افسرده و 321 نفر (86.8%) را مضطرب نشان داد. میزان افسردگی با مدت ناباروری (P=0.019) و میزان تحصیلات (P=0.000) ارتباط معنی دار نشان داد، درحالیکه این ارتباط با شغل معنی دار نبود. اضطراب نیز با طول مدت ناباروری (P=0.048) و شغل (P=0.047) ارتباط معنی دار داشت ولی چنین رابطه ای با میزان تحصیلات و علت ناباروری به دست نیامد. یافته های پژوهش همچنین نشان داد که اضطراب و افسردگی در طی 4 تا 6 سال ناباروری، به خصوص افسردگی شدید در طی 7 تا 9 سال نازایی دارای بیشترین فراوانی است. با توجه به فراوانی افسردگی و اضطراب در این قشر از بیماران توجه جدی به درمان آنها ضروری است. بدون شک این امر به سلامت روان و همچنین بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران منجر خواهد شد.

واژه‌های کلیدی: افسردگی، اضطراب، طول مدت ناباروری

متن کامل [PDF 209 kb]   (2169 دریافت)