دوره 4، شماره 4 - ( پاییز 1384 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (5544 مشاهده)
این پژوهش با هدف ارزیابی وضعیت مدیریت زباله در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1383 انجام شده است. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی بوده که به صورت مقطعی پذیرفته است. جامعه پژوهش بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1383 بوده است. روش گردآوری داده‌ها مصاحبه و مشاهده و ابزار گردآوری پرسشنامه‌ای به سبک لیکرت بود. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی ـ تحلیلی و نرم‌افزار SPSS استفاده گردیده است.
یافته‌ها نشان داد که 75 درصد از بیمارستان‌های مورد پژوهش (n=13) از نظر تولید مواد زاید آناتومیک وضعیت مطلوبی داشته‌اند. اما در زمینه تولید مواد زاید رادیواکتیو تنها وضعیت 42 درصد از بیمارستان‌ها (n=7) مطلوب بوده است. تنها 50 درصد اتاق‌ها و راهرو و قسمت‌های مختلف بیمارستان دارای زباله‌دان با شرایط مطلوب بوده و جداسازی مواد زاید عفونی از سایر مواد زاید در محل تولید تنها در 50 درصد بخش‌ها و واحدها انجام می‌شد. در 42 درصد موارد زباله‌های عفونی در کیسه‌ها و ظروف با رنگ مشخص نگهداری می‌شدند و در 44 درصد موارد جمع‌آوری زباله از بخش‌ها به‌وسیله ترالی در بسته صورت می‌گرفت که 87 درصد از این ترالی‌ها برای حمل زباله حجم مناسبی داشتند. تناوب جمع‌آوری زباله در این بیمارستان‌ها در 74 درصد موارد مطلوب بود. علی‌رغم تعداد زیاد طبقات هیچ کدام از این بیمارستان‌ها سیستم پرتاب زباله یا آسانسور مخصوص حمل زباله نداشتند. 87 درصد از بیمارستان‌ها نیز فاقد زباله سوز بودند. در 70 درصد موارد در این بیمارستان‌ها شرایط دفع مواد نوک تیز و برنده رعایت می‌شد.
به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که مدیریت زباله در بیمارستان‌های مورد پژوهش در حد مطلوبی صورت نمی‌گیرد و مسوولین این بیمارستان‌ها باید توجه بیشتری به مدیریت این فرایند داشته باشد.
یافته‌ها نشان داد که 75 درصد از بیمارستان‌های مورد پژوهش (n=13) از نظر تولید مواد زاید آناتومیک وضعیت مطلوبی داشته‌اند. اما در زمینه تولید مواد زاید رادیواکتیو تنها وضعیت 42 درصد از بیمارستان‌ها (n=7) مطلوب بوده است. تنها 50 درصد اتاق‌ها و راهرو و قسمت‌های مختلف بیمارستان دارای زباله‌دان با شرایط مطلوب بوده و جداسازی مواد زاید عفونی از سایر مواد زاید در محل تولید تنها در 50 درصد بخش‌ها و واحدها انجام می‌شد. در 42 درصد موارد زباله‌های عفونی در کیسه‌ها و ظروف با رنگ مشخص نگهداری می‌شدند و در 44 درصد موارد جمع‌آوری زباله از بخش‌ها به‌وسیله ترالی در بسته صورت می‌گرفت که 87 درصد از این ترالی‌ها برای حمل زباله حجم مناسبی داشتند. تناوب جمع‌آوری زباله در این بیمارستان‌ها در 74 درصد موارد مطلوب بود. علی‌رغم تعداد زیاد طبقات هیچ کدام از این بیمارستان‌ها سیستم پرتاب زباله یا آسانسور مخصوص حمل زباله نداشتند. 87 درصد از بیمارستان‌ها نیز فاقد زباله سوز بودند. در 70 درصد موارد در این بیمارستان‌ها شرایط دفع مواد نوک تیز و برنده رعایت می‌شد.
به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که مدیریت زباله در بیمارستان‌های مورد پژوهش در حد مطلوبی صورت نمی‌گیرد و مسوولین این بیمارستان‌ها باید توجه بیشتری به مدیریت این فرایند داشته باشد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1384/7/23
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1384/7/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |