دوره 5، شماره 2 - ( بهار 1385 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Garma Roudi Gh.R, Vahdani Nia MS. Social health: An investigation into social skills among students. Payesh 2006; 5 (2)
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-748-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-748-fa.html
غلامرضا گرمارودی ، مریم سادات وحدانی نیا . سلامت اجتماعی: بررسی میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان. پایش. 1385; 5 (2)
چکیده: (11405 مشاهده)
برخورداري از مهارت‌هاي اجتماعي و ارتباطات ثمر بخش براي داشتن عملكردي موفق در زندگي ضروري است. مهارت‌هاي اجتماعي از فرهنگ و گروه‌هاي اجتماعي كه فرد در ارتباط با آنها قرار دارد تأثير پذيرفته و ميزان برخورداري از اين مهارت‌ها در سلامت رفتاري و اجتماعي افراد نقش بسزايي را ايفا مي‌نمايد. مطالعه‌اي توصيفي ـ تحليلي به‌صورت مقطعي به منظور بررسي ميزان مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان مدارس دخترانه و پسرانه مقاطع راهنمايي و دبيرستان شهرستان كرج صورت گرفت. سنجش مهارت‌هاي اجتماعي با استفاده از ابزار استاندارد Gresham & Elliott (نسخه والدين) با انجام مصاحبه صورت گرفت. پرسشنامه‌اي مشتمل بر مشخصات جمعيتي و ساير اطلاعات زمينه‌اي مرتبط با هدف تحقيق نيز طراحي گرديد.
در مجموع 1544 نفر از والدين دانش‌آموزان به سؤالات پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي فرزندانشان پاسخ داده و امتياز مهارت‌هاي اجتماعي در مورد 1410 نفر از فرزندان آنها به‌دست آمد. ميانگين سني دانش‌آموزان 7/15 سال (3/1± = انحراف معيار) بوده و بيشترين آنها در مقطع دبيرستان به تحصيل اشتغال داشتند. ميانگين امتياز مهارت‌هاي اجتماعي 8/52 (8/27± = انحراف معيار) بوده و 65 درصد دانش‌آموزان در هر دو جنس، مساوي و زير صدك 50 امتياز مهارت‌هاي اجتماعي قرار داشتند. در بررسي روابط تحليلي، ميانگين امتياز مهارت‌هاي اجتماعي با جنس و پايه تحصيلي ارتباط معني‌داري را نشان داد (P.Value به‌ترتيب 002/0 و 04/0). همچنين عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان (غيبت از مدرسه و نمره معدل) با صدك امتياز مهارت‌هاي اجتماعي ارتباط معني‌داري را به‌دست داد (P.Value به‌ترتيب 001/0 و 02/0).
بر اساس نتايج ميزان مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان مورد مطالعه از سطح مطلوبي برخوردار نبود. اين امر لزوم بازنگري شيوه‌هاي آموزشي و تربيتي در سطح خانواده و نيز برنامه‌هاي آموزشي و پرورشي به منظور ارتقا و تكامل مهارت‌هاي اجتماعي را مطرح مي‌سازد.
در مجموع 1544 نفر از والدين دانش‌آموزان به سؤالات پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي فرزندانشان پاسخ داده و امتياز مهارت‌هاي اجتماعي در مورد 1410 نفر از فرزندان آنها به‌دست آمد. ميانگين سني دانش‌آموزان 7/15 سال (3/1± = انحراف معيار) بوده و بيشترين آنها در مقطع دبيرستان به تحصيل اشتغال داشتند. ميانگين امتياز مهارت‌هاي اجتماعي 8/52 (8/27± = انحراف معيار) بوده و 65 درصد دانش‌آموزان در هر دو جنس، مساوي و زير صدك 50 امتياز مهارت‌هاي اجتماعي قرار داشتند. در بررسي روابط تحليلي، ميانگين امتياز مهارت‌هاي اجتماعي با جنس و پايه تحصيلي ارتباط معني‌داري را نشان داد (P.Value به‌ترتيب 002/0 و 04/0). همچنين عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان (غيبت از مدرسه و نمره معدل) با صدك امتياز مهارت‌هاي اجتماعي ارتباط معني‌داري را به‌دست داد (P.Value به‌ترتيب 001/0 و 02/0).
بر اساس نتايج ميزان مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان مورد مطالعه از سطح مطلوبي برخوردار نبود. اين امر لزوم بازنگري شيوه‌هاي آموزشي و تربيتي در سطح خانواده و نيز برنامه‌هاي آموزشي و پرورشي به منظور ارتقا و تكامل مهارت‌هاي اجتماعي را مطرح مي‌سازد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1385/1/26
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1385/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |