طرح بررسی وضعیت رضایت بیماران بستری در بیمارستان‌های دولتی دانشگاه علوم پزشکی همدان و عوامل مؤثر برآن در نیمه دوم سال 1382 و به شیوه تحلیلی ـ مقطعی (Analytic cross sectional) انجام گرفت. در این طرح تعداد 400 بیمار بستری در بخش‌های مختلف 5 بیمارستان دولتی شهر همدان (مباشر، اکباتان، امام، سینا و فاطمیه) مورد مصاحبه قرار گرفته و پرسشنامه‌های تهیه شده در این خصوص را تکمیل نمودند. میزان رضایت کلی از خدمات بیمارستانی عرضه شده در این تحقیق 72 درصد بوده و 28 درصد از بیماران از دریافت خدمات راضی نبودند. 5/40 درصد از بیماران نوع بیماری خود را نمی‌دانستند و 7/44 درصد از بیماران نیز دسترسی به بیمارستان برایشان دشوار بود. در پاسخ به این سؤال که «آیا مراجعه به بیمارستانی را که در آن بستری هستید به دیگران هم توصیه می‌کنید؟» فقط 3/45 درصد از پاسخ‌ها مثبت بود. 7/27 درصد از بیماران نیز کمبودهایی در بیمارستان محل بستری را گزارش نمودند از جمله: 1- سرویس‌های بهداشتی نامناسب و بی‌توجهی به وضع نظافت، 34 درصد، 2- امکانات رفاهی نامناسب مانند شلوغی اطاق‌ها، وضع غذایی نامطلوب، تخت‌های فرسوده بیمارستانی و...، 6/30 درصد و 3- کمبود تجهیزات فنی، دارویی و آزمایشگاهی در 7/13 درصد از موارد جهت بررسی ارتباط بین متغیر‌های مستقل با متغیر وابسته (رضایت‌مندی از دریافت خدمات) ارتباط بین 11 متغیر مستقل شامل سن، جنس، وضعیت ازدواج، سطح تحصیلات، شغل، درآمد، محل سکونت، بیمارستان و بخش بستری، نحوه دسترسی به بیمارستان و دریافت اطلاعات تخصصی بیماری سنجیده شد و نتایج آن با آزمون‌‌های آماری مناسب تحلیل گردید که در نهایت 3 متغیر شامل سطح تحصیلات (P=0.005)، میزان درآمد ماهیانه
(P=0.026) و نحوه دسترسی به بیمارستان (P=0.025) با رضایت بیماران از خدمات بیمارستانی ارتباط معنی‌دار پیدا کردند. در مجموع، مردم از بیمارستان‌های مورد مطالعه رضایت نسبی داشتند، اگرچه در زمینه‌هایی نیز کمبودهایی را مشخص نمودند که بایستی مورد توجه قرار گیرد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد اقشار محروم‌تر نسبت به سایر افراد، رضایت بیشتری ابراز داشته‌اند.

واژه‌های کلیدی: سنجش رضایت، خدمات بیمارستانی، دسترسی به بیمارستان

متن کامل [PDF 255 kb]   (2168 دریافت)