دلالت‌های عملی اصول اخلاق پزشکی در اهدای گامت و جنین - پایش
دوره 6، شماره 4 - ( پاییز 1386 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (5294 مشاهده)
اصول چهارگانه اخلاق پزشكي امروزه به نحو وسيعي براي راهنمايي تصميم‌‌گيري‌هاي عملي در ارتباط با اخلاق پزشكي جا افتاده است و اين مزيت را دارد كه از نظر فرهنگي، بي‌طرف بوده و قابل پذيرش از سوي فرهنگ‌هاي گوناگون مي‌باشد. اين مقاله به مرور دلالت‌هاي عملي هر كدام از اين اصول چهارگانه در زمينه اهداي گامت و جنين مي‌پردازد و بر آن است كه به اين ترتيب مروري كلي و عملكردي را بر مقولات اخلاقي در اين حوزه فراهم آورد.
نكاتي كه در ارتباط با هر كدام از اصول چهارگانه در مقاله حاضر مورد بحث و نقد قرار گرفته‌اند به اين قرار هستند:
اصل احترام به استقلال فردي (Respect for Autonomy): لزوم اخذ رضايت آگاهانه از اهداكننده و گيرنده گامت يا جنين، عدم اجبار، حق انتخاب دريافت كنندگان در رابطه با جنسيت يا ويژگي‌هاي فردي گامت يا جنين، حق اهداي گامت از بدن فرد مرده يا جنين سقط شده و بررسي موارد تعارض نظر پزشك با نظر دريافت كننده درباره تداومِ بارداريِِ ايجاد شده.
اصل سودرساني (Beneficence): شمول اين اصل بر رويان توليد شده در آزمايشگاه و امكان متصور شدن سود براي رويان انساني قبل از كاشته شدن در رحم و اخلاقي بودن توليد رويان انساني تنها به قصد پژوهش يا لزوم استفاده از رويان‌هاي اضافه مانده (Surplus) پس از كاشت در رحم.
اصل ضرر نرساني (Nonmaleficence): حق دريافت كنندگان نسبت به دريافت گامت يا روياني كه تا حد ممكن از غير طبيعي نبودن او اطمينان حاصل شده باشد، با توجه به ملاحظات مربوط به اجتناب از اصلاح نژاد و بحث درباره تفاوت اين دو و حق رويان كاشته شده براي ادامه حيات.
اصل عدالت (Justice): لزوم دسترسي عادلانه همگان به اين خدمات و بحث درباره ضرورت اخلاقي شمول پوشش بيمه‌اي، تخصيص عادلانه گامت‌ها يا رويان‌هاي اهدايي به درخواست كنندگان، حق فرزند حاصله نسبت به آگاهي از اصل و نسب زيست‌ شناختي خود و حق زنان يائسه يا افرادي كه فاقد رابطه زناشويي عادي و ظاهراً با دوام هستند در استفاده از گامت يا رويان اهدايي.
متن کامل [PDF 230 kb]   (4136 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1386/7/23

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.