دوره 8، شماره 3 - ( تابستان 1388 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 269-263 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (6101 مشاهده)
بر اساس الگوي بين نظريه‌اي، افراد در مراحل مختلف آمادگي براي تغيير رفتار سلامتي قرار دارند. تعيين مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار مي‌تواند در طراحي مداخله‌هاي مناسب و مؤثر به منظور ترک يا کاهش مصرف سيگار مورد استفاده قرار گيرد. هدف از اين مطالعه، تعيين مراحل تغيير رفتار در افراد مصرف کننده سيگار شهر بندر عباس بود.
در اين مطالعه مقطعي، 1810 نفر از افراد 15 سال و بالاتر از طريق نمونه گيري خوشه‌اي، مورد مصاحبه قرار گرفتند. براي تعيين مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار در مصرف کنندگان آن، از پرسشنامه الگوي اقتصاد (Economy Model) استفاده شد که مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار را در يکي از مراحل پيش از قصد، قصد و آمادگي طبقه بندي مي‌كند. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي از طريق جدول‌هاي توزيع فراواني و آزمون آماري کاي مربع، در برنامه آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي اين پژوهش نشان دادند كه از مجموع 1810 نفر مورد مطالعه، 212 نفر (7/11 درصد) سيگار مصرف مي‌کردند که 204 نفر (2/96 درصد) مرد و 8 نفر (8/3 درصد) زن بودند. از ميان افراد سيگاري، بيشترين ميزان شيوع مصرف سيگار (2/64 درصد) در گروه سني 50-41 سال و افراد با تحصيلات ابتدايي (2/39 درصد) بود. بين مصرف سيگار و متغيرهاي جنس، سن و تحصيلات، ارتباط آماري معني‌دار مشاهده شد (001/0>P). به نحوي که شيوع مصرف سيگار در مردان، افراد بالاي 40 سال و افراد با تحصيلات ابتدايي، به طور معني‌داري بيشتر از گروه‌هاي ديگر بود. از نظر توزيع افراد، در هر کدام از مراحل تغيير رفتار، نتايج مطالعه نشان دادند كه 108 نفر (9/50 درصد) در مرحله پيش از قصد، 98 نفر (2/46 درصد) در مرحله قصد و 6 نفر (8/2 درصد) در مرحله آمادگي بودند. اين مطالعه اختلاف آماري معني‌داري را بين مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار با جنس، سن و تحصيلات نشان نداد.
نتايج اين مطالعه روشن كردند كه اکثريت قريب به اتفاق افراد مورد مطالعه درمرحله پيش از قصد و قصد قرار دارند و هيچ تصميمي هم براي ترک سيگار در ماه‌هاي آينده ندارند. لذا اين مطالعه پيشنهاد مي‌كند كه در مطالعات آينده به بررسي علل توقف در مراحل ابتدايي تغيير رفتار پرداخته شود تا از نتايج آنها بتوان در طراحي مداخله‌هايي مناسب براي ترک سيگار استفاده نمود.
در اين مطالعه مقطعي، 1810 نفر از افراد 15 سال و بالاتر از طريق نمونه گيري خوشه‌اي، مورد مصاحبه قرار گرفتند. براي تعيين مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار در مصرف کنندگان آن، از پرسشنامه الگوي اقتصاد (Economy Model) استفاده شد که مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار را در يکي از مراحل پيش از قصد، قصد و آمادگي طبقه بندي مي‌كند. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي از طريق جدول‌هاي توزيع فراواني و آزمون آماري کاي مربع، در برنامه آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي اين پژوهش نشان دادند كه از مجموع 1810 نفر مورد مطالعه، 212 نفر (7/11 درصد) سيگار مصرف مي‌کردند که 204 نفر (2/96 درصد) مرد و 8 نفر (8/3 درصد) زن بودند. از ميان افراد سيگاري، بيشترين ميزان شيوع مصرف سيگار (2/64 درصد) در گروه سني 50-41 سال و افراد با تحصيلات ابتدايي (2/39 درصد) بود. بين مصرف سيگار و متغيرهاي جنس، سن و تحصيلات، ارتباط آماري معني‌دار مشاهده شد (001/0>P). به نحوي که شيوع مصرف سيگار در مردان، افراد بالاي 40 سال و افراد با تحصيلات ابتدايي، به طور معني‌داري بيشتر از گروه‌هاي ديگر بود. از نظر توزيع افراد، در هر کدام از مراحل تغيير رفتار، نتايج مطالعه نشان دادند كه 108 نفر (9/50 درصد) در مرحله پيش از قصد، 98 نفر (2/46 درصد) در مرحله قصد و 6 نفر (8/2 درصد) در مرحله آمادگي بودند. اين مطالعه اختلاف آماري معني‌داري را بين مراحل تغيير رفتار مصرف سيگار با جنس، سن و تحصيلات نشان نداد.
نتايج اين مطالعه روشن كردند كه اکثريت قريب به اتفاق افراد مورد مطالعه درمرحله پيش از قصد و قصد قرار دارند و هيچ تصميمي هم براي ترک سيگار در ماه‌هاي آينده ندارند. لذا اين مطالعه پيشنهاد مي‌كند كه در مطالعات آينده به بررسي علل توقف در مراحل ابتدايي تغيير رفتار پرداخته شود تا از نتايج آنها بتوان در طراحي مداخله‌هايي مناسب براي ترک سيگار استفاده نمود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1388/4/24
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1388/4/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |