سلامت گنجينه ارزشمندي است كه امروزه نه به عنوان هدف زندگي، بلكه به عنوان يك منبع براي زندگي اثربخش شناخته مي‌شود. تعيين كننده‌هاي سلامت شامل حيطه‌اي از عوامل فردي، اجتماعي، اقتصادي و محيطي هستند كه وضعيت سلامت افراد و جوامع را تحت تأثير قرار مي‌دهند [1]. وضعيت تغذيه، استعمال دخانيات و ميزان فعاليت بدني از متغيرهاي مهم تعيين كننده سلامت و سبك زندگي به شمار مي‌روند كه نقش مهمي در سلامت افراد دارند [2].
يكي از رويكردهاي ارتقاي سطح سلامت، افزايش آگاهي افراد در رابطه با سلامت و عوامل مؤثر بر آن است. اگرچه دانش افراد تنها عامل تعيين كننده عملكرد آنان نيست، با اين وجود ارتقاي سطح دانش مرتبط با سلامت منجر به بهبود رفتارهاي مرتبط با سلامت مي‌گردد كه نهايتاً به ارتقاي سطح سلامت افراد كمك خواهد كرد. اين موضوع در مطالعات مختلف در هر دو گروه بيماران و افراد سالم مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج مطالعات حاكي از آن است كه در گروه بيماران، افزايش اطلاعات در زمينه سلامت و بهداشت موجب پي‌گيري بيشتر بيماري و افزايش تأثير اقدامات درماني مي‌شود [3]. در افراد سالم نيز مشخص گرديد ضعف دانش بهداشتي با عملكرد بهداشتي نامناسب ارتباط دارد [4].
در اين مطالعه تلاش گرديد ارتباط بين دانش مرتبط با سلامت و سه شاخص نشان دهنده سبك زندگي شامل وضعيت تغذيه، استعمال دخانيات و ميزان فعاليت بدني مورد بررسي قرار گيرد.

متن کامل [PDF 70 kb]   (2055 دریافت)