P). با وجود اين، مقايسه بين گروهي نشان دهنده عدم اختلاف آماري (0.05
P) داشت. نتايج مقايسه بين گروهي نيز در اين بخش نشان داد ميانگين نمرات عملکرد جسماني، محدوديت ايفاي نقش به دلايل عاطفي و عملكرد اجتماعي در گروه درمان دارويي با اختلاف معنادار آماري بيش از گروه جراحي (0.05>P) بود، اما ميانگين نمره سلامت عمومي در گروه جراحي بيش از گروه درمان دارويي بود (0.05>P).
با توجه به تشابه ميزان بهبود کيفيت زندگي پس از درمان در هر دو گروه دارويي و جراحي و از آنجايي كه بهبود كيفيت زندگي يكي از مهمترين معيارهاي انتخاب نوع درمان است، توجه به اين مهم در اتخاذ تصميم درماني از سوي تيم پزشكي و ارائه دهندگان مراقبتهاي بهداشتي ـ درماني مربوطه امري ضروري به نظر ميرسد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |