عوامل مؤثر بر بقا بیماران مبتلا به سرطان معده با استفاده از مدل‌های شکنندگی - پایش
جمعه 31 فروردین 1403
OPEN ACCESS
دوره 10، شماره 4 - ( پاییز 1390 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 524-515 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mahmoud Reza Ghadimi, Mahmoud Mahmoodi, Kazem Mohammad, Mostafa Hosseini, Mahboobeh Rasouli. Affecting Factors on survival of patients with gastric cancer using frailty model. Payesh 2011; 10 (4) :515-524
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-505-fa.html
محمودرضا قدیمی ، محمود محمودی ، کاظم محمد ، مصطفی حسینی ، محبوبه رسولی . عوامل مؤثر بر بقا بیماران مبتلا به سرطان معده با استفاده از مدل‌های شکنندگی. پایش. 1390; 10 (4) :515-524

URL: http://payeshjournal.ir/article-1-505-fa.html


چکیده:   (6500 مشاهده)
سرطان معده يکي از شايع‌ترين سرطان‌ها در جهان و جزء شايع‌ترين سرطان‌ها در ايران بوده و بيشترين منطقه بروز اين نوع سرطان هم از حاشيه درياي‌خزر گزارش شده است. در تحليل بقاي بيماران به دليل اين که اهميت بعضي از عوامل مرتبط با بيماري هنوز ناشناخته‌اند، اندازه گيري تمام عوامل مؤثر و مناسب مرتبط با بيماري بسيار دشوار و يا غيرممکن است. لحاظ نکردن اين عوامل خطر ناشناخته مشترک باعث ايجاد وابستگي بين زمان‌هاي بقا مي‌گردد که نتايج مدل خطر هاي متناسب کاکس و مدل‌هاي پارامتريک را نامعتبر مي‌کند. در اين صورت براي مقابله با مشکل فوق از مدل‌هاي شکنندگي استفاده مي‌کنيم.
اين پژوهش شامل اطلاعات 110 بيمار مبتلا به سرطان معده است که از طريق مرکز ثبت سرطان بابل که زير نظر دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکي تهران قرار دارد، جمع آوري شد. اين مطالعه بين سال‌هاي 1369 تا 1370 انجام شد و بيماران به مدت 15 سال مورد پي‌گيري قرار گرفته‌اند. براي بررسي عوامل مؤثر بر بقاي بيماران از مدل كاكس و مدل پارامتريك لگ لجستيک به همراه شكنندگي گاما استفاده شد و معيار مقايسه كارايي مدل‌ها، ملاك آكاييك و بررسي مانده‌ها بود. كليه محاسبات با نرم‌افزار SAS و STATA انجام و سطح معني‌داري 0.05 در نظر گرفته شد .
نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد که 83 نفر (75.4 درصد) از بيماران مرد و27 نفر( 24.6) درصد زن بودند. ميانگين سني در بيماران مرد 60.2 سال و در زنان 57.5 سال بود. احتمال بقاي يک، سه و پنج ساله بيماران به ترتيب 25، 18 و 17 درصد است و ميانه زمان بقاي بيماران نيز 8.6 ماه بود. در مدل نهايي، تنها متغيرهاي سن و سابقه خانوادگي سرطان به عنوان مهم‌ترين عوامل پيشگويي کننده بقا بيماران مطرح هستند (0.05>P) وپيشنهاد مي‌شود بررسي به موقع افرادي که داراي سابقه خانوادگي سرطان هستند مي‌تواند به عنوان يک عامل مهم در کاهش خطر مرگ بيماران مبتلا به سرطان معده مؤثر باشد. طبق ملاک آکاييک و با توجه به ماهيت داده‌ها (غيريکنوا بودن ميزان شکست) و نيز رد فرضيه متناسب بودن (0.05>P)، مدل لگ لجستيک به همراه شکنندگي گاما برازش مناسب‌تري براي داده‌ها داشت و مي‌تواند به عنوان جايگزين مدل کاکس در تحليل بقاي بيماران مبتلا به سرطان معده به کار رود.

متن کامل [PDF 191 kb]   (2372 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/8/2 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/6/6 | انتشار: 1390/7/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایش می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق