دوره 10، شماره 4 - ( پاییز 1390 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 492-485 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Seyede Salehe Mortazavi, Hasan Eftekhar Ardebili, Kazem Mohamad, Reza Dorali Beni. Assessing the mental health status of elderly in Shahrekord and relationship with sociodemographic factors. Payesh 2011; 10 (4) :485-492
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-502-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-502-fa.html
سیده صالحه مرتضوی ، حسن افتخار اردبیلی ، کاظم محمد ، رضا درعلی بنی . سلامت روان سالمندان شهرکرد و ارتباط آن با عوامل جمعیتی و اجتماعی. پایش. 1390; 10 (4) :485-492
چکیده: (7480 مشاهده)
گزارش اخير سازمان بهداشت جهاني حاکي از آن است که اختلالات رواني حدود 10 درصد از افراد بالغ، جوامع را گرفتار کرده است و بروز آن رو به افزايش است [1]. از سويي مطالعات متعدد بيانگر آن است که با افزايش سن، اختلالات رواني افزايش مي‌يابد. به منظور بررسي وضعيت سلامت روان سالمندان و ارتباط آن با عوامل جمعيتي و اجتماعي، مطالعه‌اي توصيفي بر روي400 سالمند ساکن شهرکرد، كه به طور تصادفي انتخاب شدند انجام شد. وضعيت سلامت روان، به وسيله پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ-28) که براي سالمندان ايراني استاندارد شده است[2]، مورد ارزيابي قرار گرفت. متغيرهاي جمعيتي و اجتماعي از طريق پرسشنامه‌اي حاوي 10 سؤال جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آزمون مجذور کاي و رگرسيون لجستيک به وسيله نرم‌افزار SPSS استفاده شد.
نتايج اين بررسي نشان داد، 8/56 درصد از سالمندان تحت مطالعه مشکوک به اختلال کلي بودند و 53 درصد جسماني سازي علائم ، 5/53 درصد اضطراب، 8/37 درصد اختلال عملکرد اجتماعي و 45 درصد افسردگي داشتند. در بررسي ارتباط هر يک از متغيرهاي وابسته با تک تک متغيرهاي مستقل بين متغيرهاي جنس، وضعيت تأهل، وضعيت زندگي، وضعيت تحصيلي و شرکت در فعاليت اجتماعي با مشکوک بودن به اختلال کلي، ارتباط آماري معني‌داري به دست آمد (0.05>P)؛ ولي اختلاف معني‌داري بين دو گروه سني 60 تا 69 سال و 70 سال به بالا، ملاحظه نشد. مطابق نتايج حاصل از انجام مدل رگرسيون، تنها رابطه جنس و وضعيت تحصيلي با اختلال کلي، معني‌دار بود. بر اساس نتايج اين پژوهش، اختلالات رواني از جمله معضلات مهم در سالمندان بوده و بيش از 50 درصد از اين افراد به نوعي با اين معضل روبه رو هستند و اين مشكل در زنان بيش از مردان به چشم مي‌خورد و با وضعيت‌هايي از قبيل بدون همسر بودن، تنها زندگي كردن، بي سوادي و عدم فعاليت‌هاي اجتماعي افزايش مي‌يابد. مشكلات فوق در تمام گروه‌هاي سني سالمندان تقريباً به طور يكنواخت مشاهده مي‌شود.
نتايج اين بررسي نشان داد، 8/56 درصد از سالمندان تحت مطالعه مشکوک به اختلال کلي بودند و 53 درصد جسماني سازي علائم ، 5/53 درصد اضطراب، 8/37 درصد اختلال عملکرد اجتماعي و 45 درصد افسردگي داشتند. در بررسي ارتباط هر يک از متغيرهاي وابسته با تک تک متغيرهاي مستقل بين متغيرهاي جنس، وضعيت تأهل، وضعيت زندگي، وضعيت تحصيلي و شرکت در فعاليت اجتماعي با مشکوک بودن به اختلال کلي، ارتباط آماري معني‌داري به دست آمد (0.05>P)؛ ولي اختلاف معني‌داري بين دو گروه سني 60 تا 69 سال و 70 سال به بالا، ملاحظه نشد. مطابق نتايج حاصل از انجام مدل رگرسيون، تنها رابطه جنس و وضعيت تحصيلي با اختلال کلي، معني‌دار بود. بر اساس نتايج اين پژوهش، اختلالات رواني از جمله معضلات مهم در سالمندان بوده و بيش از 50 درصد از اين افراد به نوعي با اين معضل روبه رو هستند و اين مشكل در زنان بيش از مردان به چشم مي‌خورد و با وضعيت‌هايي از قبيل بدون همسر بودن، تنها زندگي كردن، بي سوادي و عدم فعاليت‌هاي اجتماعي افزايش مي‌يابد. مشكلات فوق در تمام گروه‌هاي سني سالمندان تقريباً به طور يكنواخت مشاهده مي‌شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/3/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/7/10 | انتشار: 1390/7/23
پذیرش: 1389/3/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/7/10 | انتشار: 1390/7/23
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |