دوره 11، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1391 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 187-181 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farzad Faraji Khiavi, Mohammad Reza Maleki, Naser Sadr Momtaz, Kourosh Jafarian. The effect of extended work shift on performance of Farabi Eye Hospital in Iran. Payesh 2012; 11 (2) :181-187
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-465-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-465-fa.html
فرزاد فرجی خیاوی ، محمدرضا ملکی ، ناصر صدر ممتاز ، کوروش جعفریان . میزان تأثیر اجرای سازماندهی تمام وقتی بر کارآیی اتاق‌های عمل و درمانگاه‌های بیمارستان فارابی. پایش. 1391; 11 (2) :181-187
چکیده: (5715 مشاهده)
در بيمارستان فارابي به منظور افزايش کارآيي و مقابله با مشکلات موجود تصميم گرفته شد از سازمان دهي تمام وقتي استفاده شود. در اين سازماندهي، استادان به جاي چهار روز صبح، دو روز صبح و بعد از ظهر در اتاق عمل و درمانگاه فعاليت مي‌نمودند. اين مقاله به بررسي تأثير سازماندهي مذکور بر کارآيي اتاق‌هاي عمل و درمانگاه‌هاي بيمارستان فارابي مي‌پردازد.
پژوهش طراحي شده يک مطالعه توصيفي ـ تحليلي از نوع مقطعي بود که با استفاده از مقايسه قبل و بعد انجام گرفت. براي انجام پژوهش شاخص‌هاي کارآيي شامل تعداد بيماران ويزيت شده در درمانگاه‌ها، تعداد عمل‌هاي جراحي و شاخص‌هاي بيمارستاني در يک سال قبل از اجراي سازماندهي جديد با يک سال بعد از اجراي آن مقايسه شد. نتايج بررسي نشان داد که پس از اجراي سازماندهي فوق‌الذکر تعداد عمل‌هاي سرپايي افزايش يافته است (P=0.005)، با اين حال، تعداد عمل‌هاي بستري و مجموع عمل‌هاي جراحي (سرپايي و بستري) تغيير معني‌داري نشان ندادند. کارآيي درمانگاه‌ها نيز پس از اجراي سازماندهي جديد افزايش قابل توجهي داشت (P=0.004). شاخص‌هاي بيمارستاني نشان دادند که کيفيت خدمات در دوره‌هاي مورد مقايسه تفاوت معني‌داري نداشته است. هر چند به نظر مي‌رسد اين روش سازماندهي جهت بهبود کارآيي درمانگاه‌هاي تخصصي بيمارستان‌ها و اتاق‌هاي عمل سرپايي مؤثر باشد، بررسي تأثير آن بر کارآيي کلي در بيمارستان‌ها نيازمند پژوهش‌هاي بيشتري با استفاده از پژوهش‌هاي مداخله‌اي است.
پژوهش طراحي شده يک مطالعه توصيفي ـ تحليلي از نوع مقطعي بود که با استفاده از مقايسه قبل و بعد انجام گرفت. براي انجام پژوهش شاخص‌هاي کارآيي شامل تعداد بيماران ويزيت شده در درمانگاه‌ها، تعداد عمل‌هاي جراحي و شاخص‌هاي بيمارستاني در يک سال قبل از اجراي سازماندهي جديد با يک سال بعد از اجراي آن مقايسه شد. نتايج بررسي نشان داد که پس از اجراي سازماندهي فوق‌الذکر تعداد عمل‌هاي سرپايي افزايش يافته است (P=0.005)، با اين حال، تعداد عمل‌هاي بستري و مجموع عمل‌هاي جراحي (سرپايي و بستري) تغيير معني‌داري نشان ندادند. کارآيي درمانگاه‌ها نيز پس از اجراي سازماندهي جديد افزايش قابل توجهي داشت (P=0.004). شاخص‌هاي بيمارستاني نشان دادند که کيفيت خدمات در دوره‌هاي مورد مقايسه تفاوت معني‌داري نداشته است. هر چند به نظر مي‌رسد اين روش سازماندهي جهت بهبود کارآيي درمانگاه‌هاي تخصصي بيمارستان‌ها و اتاق‌هاي عمل سرپايي مؤثر باشد، بررسي تأثير آن بر کارآيي کلي در بيمارستان‌ها نيازمند پژوهش‌هاي بيشتري با استفاده از پژوهش‌هاي مداخله‌اي است.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/8/15 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1389/8/22 | انتشار: 1390/12/25
پذیرش: 1389/8/15 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1389/8/22 | انتشار: 1390/12/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |