چکیده: (5506 مشاهده)
رويكرد مهار رشد جمعيت از طريق برنامههاي تنظيم خانواده لزوم استفاده از روشهاي پيشگيري از بارداري را آشكار مينمايد؛ اما عوارض جسمي و رواني مختلفي از جمله اختلالات جنسي براي هر يك از اين روشها مطرح است. اين پژوهش به منظور تعيين عملکرد جنسي زنان در استفاده از روشهاي مختلف پيشگيري از بارداري انجام شد. جامعه نمونه در اين مطالعه توصيفي ـ تحليلي، شامل 306 نفر از زنان 49-15 سال و متأهل تحت پوشش مراكز بهداشتي ـ درماني شهرستان شاهين شهر اصفهان بود. روش نمونهگيري طبقهاي با تعيين سهميه براي انتخاب مراكز بهداشتي ـ درماني و از روش نمونهگيري آسان نيز براي انتخاب زنان استفاده شد.
ابزار تحقيق، پرسشنامه روا و پايا شده عملکرد جنسي در زنان بود و دادهها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي ( آزمون آناليز واريانس) تجزيه و تحليل شدند. مطابق نتايج بيشترين روش پيشگيري از بارداري، روش طبيعي (28/4 درصد) و کمترين روش وازکتومي همسر
(1/8 درصد) بود. کمترين اختلال در عملکرد جنسي با روش کاندوم و بيشترين اختلال با روش وازکتومي همسر بود. همچنين بين تمام حيطههاي عملکرد جنسي (به جز درد) با انواع روشهاي پيشگيري از بارداري تفاوت معنيدار وجود داشت (0/05=P). اختلالات عملکرد جنسي در روشهاي دائمي بيشتر از ساير روشها بود. لذا براساس دادههاي اين مطالعه تمايلات جنسي در طيفي از هورمونها، برانگيختگي احساسات و عوامل اجتماعي قرار گرفتهاند.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1389/6/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/12/27 | انتشار: 1391/2/26