دوره 11، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1391 )
جلد 11 شماره 5 صفحات 717-711 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tabandeh Sadeghi, Reza Derakhshan. Effect of nurse-led telephone follow up )telenursing( on quality of life among diabetic patients. Payesh 2012; 11 (5) :711-717
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-430-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-430-fa.html
تابنده صادقی ، رضا درخشان . تأثیر پی گیری تلفنی پرستار بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی. پایش. 1391; 11 (5) :711-717
چکیده: (5979 مشاهده)
طبيعت مزمن ديابت و عوارض ناشي از آن منجر به کاهش کيفيت زندگي مي‌گردد. با توجه به ماهيت بيماري، لزوم پي گيري متناسب با وضعيت اين بيماران ضروري است. از اين رو، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير پي گيري تلفني پرستار بر کيفيت زندگي در مبتلايان به ديابت انجام گرفت.
در اين مطالعه نيمه تجربي 70 بيمار ديابتي به روش نمونه گيري آسان از بين بيماران داوطلب تحت پوشش کلينيک ديابت رفسنجان انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه حاوي سؤالات مربوط به متغيرهاي جمعيت شناختي و پرسشنامه کيفيت زندگي SF-36 بود. جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه در بدو ورود و 12 هفته بعد صورت گرفت. افراد مورد پژوهش به طور تصادفي به دو گروه کنترل و تجربه تقسيم و مداخله تلفني در گروه تجربه به مدت 12 هفته انجام شد. در نهايت، تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده در مراحل قبل و بعد از مداخله با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و تحليلي توسط نرم‌افزار SPSS انجام گرفت.
نتايج نشان داد دو گروه قبل از مداخله از نظر متغيرهاي جمعيت شناختي و ميانگين امتيازات کيفيت زندگي، همگن بودند، اما پس از مداخله بر اساس آزمون تي مستقل، بين دو گروه از نظر ميانگين امتيازات کيفيت زندگي در بعد سلامت جسمي و رواني اختلاف معنادار نشان داده شد. همچنين بر اساس نتايج، بين ميانگين امتيازات کيفيت زندگي در گروه تجربي قبل و بعد از مداخله نيز اختلاف معني‌دار وجود داشت، در حالي که اين اختلاف در گروه کنترل معنادار نبود.
بر اساس نتايج، پي گيري تلفني پرستار بر افزايش کيفيت زندگي بيماران ديابتي مؤثر است. لذا توصيه مي‌شود از اين روش در سطح وسيع براي بيماران ديابتي و ساير بيماري‌هاي مزمن استفاده شود.
در اين مطالعه نيمه تجربي 70 بيمار ديابتي به روش نمونه گيري آسان از بين بيماران داوطلب تحت پوشش کلينيک ديابت رفسنجان انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه حاوي سؤالات مربوط به متغيرهاي جمعيت شناختي و پرسشنامه کيفيت زندگي SF-36 بود. جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه در بدو ورود و 12 هفته بعد صورت گرفت. افراد مورد پژوهش به طور تصادفي به دو گروه کنترل و تجربه تقسيم و مداخله تلفني در گروه تجربه به مدت 12 هفته انجام شد. در نهايت، تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده در مراحل قبل و بعد از مداخله با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و تحليلي توسط نرم‌افزار SPSS انجام گرفت.
نتايج نشان داد دو گروه قبل از مداخله از نظر متغيرهاي جمعيت شناختي و ميانگين امتيازات کيفيت زندگي، همگن بودند، اما پس از مداخله بر اساس آزمون تي مستقل، بين دو گروه از نظر ميانگين امتيازات کيفيت زندگي در بعد سلامت جسمي و رواني اختلاف معنادار نشان داده شد. همچنين بر اساس نتايج، بين ميانگين امتيازات کيفيت زندگي در گروه تجربي قبل و بعد از مداخله نيز اختلاف معني‌دار وجود داشت، در حالي که اين اختلاف در گروه کنترل معنادار نبود.
بر اساس نتايج، پي گيري تلفني پرستار بر افزايش کيفيت زندگي بيماران ديابتي مؤثر است. لذا توصيه مي‌شود از اين روش در سطح وسيع براي بيماران ديابتي و ساير بيماري‌هاي مزمن استفاده شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/11/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/4/21 | انتشار: 1391/6/25
پذیرش: 1389/11/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/4/21 | انتشار: 1391/6/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |