دوره 11، شماره 6 - ( آذر ـ دی 1391 )
جلد 11 شماره 6 صفحات 867-863 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zeynab Hemate, Masoome Alidosti, Marziye Reisi. Comparing sleep quality in diabetic type 1 and non-diabetic patients. Payesh 2012; 11 (6) :863-867
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-406-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-406-fa.html
زینب همتی ، معصومه علیدوستی ، مرضیه رئیسی . مقایسه کیفیت خواب بیماران دیابتی نوع 1 با افراد غیردیابتی. پایش. 1391; 11 (6) :863-867
چکیده: (5859 مشاهده)
ديابت، سومين علت مرگ و مير ناشي از بيماري‌ها محسوب مي‌شود. طول بيماري، دوره‌هاي بستري شدن در بيمارستان، هزينه‌هاي درماني، وضعيت روحي و آسيب هاي اجتماعي، تنش‌هايي هستند که باعث اختلال در زندگي فرد مبتلا شده و مي‌توانند کيفيت خواب فرد را تحت تأثير قرار دهند؛ از اين رو، مطالعه حاضر با هدف مقايسه الگوي خواب مبتلايان به ديابت نوع 1 با افراد غيرديابتي طراحي شد.
در اين مطالعه توصيفي ـ تحليلي، 180 نفر وارد مطالعه شدند كه 90 نفر از بيماران ديابتي مراجعه کننده به انجمن ديابت و 90 نفر هم از افراد غيرديابتي جامعه و همسان شده با گروه مورد بودند كه به صورت تصادفي وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کيفيت خواب پيتس برگ و پرسشنامه سنجش افسردگي بک جمع آوري شدند. نتايج نشان داد 70 درصد از بيماران ديابتي داراي کيفيت خواب نسبتاً مطلوب و 79 درصد در گروه افراد غير ديابتي، داراي کيفيت خواب مطلوب بودند. آزمون من ويتني اختلاف کيفيت خواب دو گروه را از نظر آماري معني‌دار نشان داد (0.001>P). با توجه به نتايج، مشکلات خواب در بيماران ديابتي شايع‌تر است، از اين رو، لزوم ايجاد راهکارهاي مناسب جهت بهبود درمان اين بيماران و آموزش هاي تأثيرگذار بر ارتقاي كيفيت خواب آنها توصيه مي‌شود.
در اين مطالعه توصيفي ـ تحليلي، 180 نفر وارد مطالعه شدند كه 90 نفر از بيماران ديابتي مراجعه کننده به انجمن ديابت و 90 نفر هم از افراد غيرديابتي جامعه و همسان شده با گروه مورد بودند كه به صورت تصادفي وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کيفيت خواب پيتس برگ و پرسشنامه سنجش افسردگي بک جمع آوري شدند. نتايج نشان داد 70 درصد از بيماران ديابتي داراي کيفيت خواب نسبتاً مطلوب و 79 درصد در گروه افراد غير ديابتي، داراي کيفيت خواب مطلوب بودند. آزمون من ويتني اختلاف کيفيت خواب دو گروه را از نظر آماري معني‌دار نشان داد (0.001>P). با توجه به نتايج، مشکلات خواب در بيماران ديابتي شايع‌تر است، از اين رو، لزوم ايجاد راهکارهاي مناسب جهت بهبود درمان اين بيماران و آموزش هاي تأثيرگذار بر ارتقاي كيفيت خواب آنها توصيه مي‌شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1390/1/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/10/4 | انتشار: 1391/8/25
پذیرش: 1390/1/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/10/4 | انتشار: 1391/8/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |