دوره 11، شماره 6 - ( آذر ـ دی 1391 )
جلد 11 شماره 6 صفحات 797-791 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sara Hakim, Ahmad Reza Dorosti, Mohammad Reza Eshraghian. Prevalence of food insecurity and its correlates. Payesh 2012; 11 (6) :791-797
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-397-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-397-fa.html
سیده سارا حکیم ، احمدرضا درستی ، محمدرضا اشراقیان . شیوع ناامنی غذایی و عوامل مرتبط با آن. پایش. 1391; 11 (6) :791-797
چکیده: (5212 مشاهده)
ناامني غذايي به مفهوم دسترسي محدود يا نامطمئن به غذاي کافي و سالم از نظر تغذيه‌اي يا توانايي محدود براي دستيابي به غذا از راه‌هاي مقبول اجتماعي است.
ناامني غذايي با پيامدهاي بالقوه‌اي شامل اضافه وزن و چاقي، لطمه ديدن وضعيت سلامت جسمي و ذهني و ابتلا به بيماري‌هاي مزمن همراه است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي شيوع ناامني غذايي و برخي عوامل مرتبط با آن در شهر دزفول در سال 1387 بود.
تعداد 400 خانوار مناطق مختلف دزفول در زمستان سال 1387 به طور تصادفي به روش نمونه گيري دو مرحله‌اي مورد بررسي قرار گرفتند. پرسشنامه‌هاي اطلاعات عمومي و امنيت غذايي، طي مصاحبه حضوري با مادر تکميل گرديده و تحليل شدند.
شيوع ناامني غذايي در خانوارهاي مورد بررسي برابر 37.6 درصد بود. سن پدر، سن مادر، سطح تحصيلات والدين، شغل والدين، بعد خانوار، داشتن کودک زير 18 سال در خانواده، وضعيت نمايه توده بدن و قوميت بر وضعيت ناامني غذايي تأثير داشتند (0.05>P).
شيوع نا امني غذايي در خانوارهاي شهر دزفول بالا بوده و با توجه به متغيرهاي مؤثر بر اين وضعيت، اقدامات پيشگيري کننده در اين باره ضروري به نظر مي‌رسد.
ناامني غذايي با پيامدهاي بالقوه‌اي شامل اضافه وزن و چاقي، لطمه ديدن وضعيت سلامت جسمي و ذهني و ابتلا به بيماري‌هاي مزمن همراه است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي شيوع ناامني غذايي و برخي عوامل مرتبط با آن در شهر دزفول در سال 1387 بود.
تعداد 400 خانوار مناطق مختلف دزفول در زمستان سال 1387 به طور تصادفي به روش نمونه گيري دو مرحله‌اي مورد بررسي قرار گرفتند. پرسشنامه‌هاي اطلاعات عمومي و امنيت غذايي، طي مصاحبه حضوري با مادر تکميل گرديده و تحليل شدند.
شيوع ناامني غذايي در خانوارهاي مورد بررسي برابر 37.6 درصد بود. سن پدر، سن مادر، سطح تحصيلات والدين، شغل والدين، بعد خانوار، داشتن کودک زير 18 سال در خانواده، وضعيت نمايه توده بدن و قوميت بر وضعيت ناامني غذايي تأثير داشتند (0.05>P).
شيوع نا امني غذايي در خانوارهاي شهر دزفول بالا بوده و با توجه به متغيرهاي مؤثر بر اين وضعيت، اقدامات پيشگيري کننده در اين باره ضروري به نظر مي‌رسد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/2/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/6/26 | انتشار: 1391/8/25
پذیرش: 1389/2/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/6/26 | انتشار: 1391/8/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |