تحقیق و پژوهش از مهم‌ترین محورهای توسعه هر کشور است. پژوهش مقوله ارزشمندی برای تمام حوزه‌ها خصوصاً بخش سلامت است. مطالعات بالینی بخش عمده‌ای از مطالعات بخش سلامت را به خود اختصاص می‌دهد. بر همین مبنا و با هدف توسعه پژوهش‌های بالینی واحدهای توسعه تحقیقات بالینی از سال 1381در بیمارستان‌های آموزشی راه اندازی شده‌اند. هدف از این پژوهش شناسایی مسایل و مشکلات فراروی این واحدها و راه‌کارهای بهبود آن مسایل از دید صاحب‌نظران حوزه سلامت است. پژوهش حاضر مطالعه‌ای کیفی است که در سطح کشور به‌صورت مقطعی (نیمه دوم سال 1391) انجام شده است. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه استاندارد باسؤالات باز و روش بحث گروهی متمرکز از صاحب‌نظران مرتبط با موضوع که بر مبنای سابقه فعالیت آنان، میزان فعالیت واحد توسعه تحقیقات و میزان همکاری آنان با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انتخاب شده بودند، صورت گرفت. به منظور تحلیل داده‌ها در این مطالعه از روش تجزیه و تحلیل موضوعی استفاده گردید، که بر آن اساس 4 عامل اصلی در رابطه با واحدهای توسعه تحقیقات بالینی آشکار شد: 1. ضرورت تشکیل واحدهای توسعه تحقیقات بالینی 2. محدودیت‌های این واحدها 3. ساختار، جایگاه سازمانی و نحوه تأمین مالی 4. حمایت‌ها و عوامل مورد نیاز برای ارتقای خدمات. نتایج نشان داد در صورت درک ضرورت تشکیل واحدهای توسعه تحقیقات بالینی از سوی مسئولان امر و بیمارستان‌ها، رفع محدودیت‌های بالفعل و بالقوه موجود، اصلاح ساختار این واحدها، ارتقای تعاملات بین بخشی و فرابخشی ، تأمین مناسب منابع مالی و منابع انسانی مورد نیاز این واحدها نقش مهمی در بهبود عملکرد واحدهای توسعه تحقیقات بالینی در سطح کشور خواهد داشت.

واژه‌های کلیدی: واحدهای توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان‌های آموزشی، روش کیفی، بحث کارشناسی متمرکز

متن کامل [PDF 4399 kb]   (1930 دریافت)