چکیده: (5023 مشاهده)
مرگ و میر کودکان زیر پنج سال از جمله شاخصهای ارزیابی سطح سلامت در جوامع است که متأثر از شاخصهای اقتصادی و اجتماعی نظیر شاخص توسعه انسانی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه علّی بین شاخص توسعه انسانی و نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در کشور طی سالهای1360 الی1390 است. پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی (توصیفی ـ تحلیلی) بود که در آن با استفاده از آزمون رگرسیون و روش حداقل مجذورات معمولی به بررسی اثر شاخص توسعه انسانی و برخی متغیرهای کلان اقتصادی بر نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال کشور پرداخته شد. برای این منظور از دادههای مرکز آمار ایران، بانک جهانی و گزارشهای توسعه انسانی سازمان ملل متحد استفاده شد. نتایج حاصل از تخمین الگو نشان داد که بهبود شاخص توسعه انسانی طی دوره مورد مطالعه باعث کاهش مرگ و میر کودکان زیر پنج سال شده است. همچنین متغیرهای کنترلی از نوع متغیرهای اقتصادی در الگو تخمین شامل تورم، ضریب جینی و نرخ بیکاری با نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال رابطه مثبت و متغیر تقاضای بیمه عمر رابطه منفی با نرخ مرگ و میر کودکان نشان دادند. بنابراین بهبود شاخص توسعه انسانی در زمینههای آموزش، اشتغال درآمدزا و بهداشت جامعه میتواند به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای اثرگذار، موجب کاهش نرخ مرگ و میر کودکان تلقی شود، لذا مقتضی است که سیاستگذاریهای دولت در زمینه سلامت کشور با هدف کاهش نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال، هماهنگ با برنامههای توسعه انسانی و زیرمجموعههای آن یعنی شاخصهای درآمد سرانه، تحصیلات و امید به زندگی باشد.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1393/2/13 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1393/11/14 | انتشار: 1393/12/24