مقدمه: ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی -IPSRT نوعی روان درمانی است که در ابتدا برای بهبود خلق و خو و پیشگیری از عود افراد مبتلا به اختلال دوقطبی طراحی و بدین منظور بر درک و کار با ریتم های بیولوژیک و اجتماعی و آموزش مهارت های بین فردی تمرکز دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی IPSRT در تلفیق با مصاحبه انگیزشی (MI) بر کاهش علائم افسردگی اساسی توام با پریشانی اضطرابی که یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روان می باشد، انجام شده است.
مواد و روش کار: در این پژوهش IPSRT  در تلفیق با MI در قالب طرح مطالعه تک موردی با خط پایه چندگانه انجام شد. آزمودنی ها شامل 2 نفر (یک مرد و یک زن) کم بینای مبتلا به اختلال افسردگی اساسی توام با پریشانی اضطرابی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس مبتنی بر هدف در شهریور ماه 1401 از میان اعضای گروه واتساپ  دانشجویان بهزیستی مشهد انتخاب شدند. بعد از ثبات منغیرهای پژوهش در خط پایه، آزمودنی ها 12 جلسه درمانی 1 ساعته هفتگی با دوره پی گیری 2،1و3 ماهه را گذراندند. برای ارزیابی تغییرات در مرحله خط پایه، درمان و پی گیری از پرسش نامه های افسردگی و اضطراب بک استفاده گردید. تحلیل داده ها به کمک شاخص تغییر پایا، اندازه اثر، درصد بهبودی و تحلیل دیداری نمودار انجام شد.  
یافته ها: یافته های حاصل نشان داد که این درمان تغییرات معناداری از نظر بالینی و آماری در کاهش علائم افسردگی و اضطراب همراه آن،  ایجاد کرده است.
نتیجه گیری: یافته ها از این امر حمایت می کند که  IPSRT در تلفیق با MI بر کاهش علائم افسردگی اساسی و اضطراب همراه آن موثر است.