تامین، حفظ و ارتقاء سطح سلامت کودکان زیر یکسال به عنوان یک گروه آسیب پذیر در خدمات بهداشتی درمانی جایگاه ویژهای دارد. میزان مرگ ومیر کودکان زیر یکسال از جمله گویاترین شاخص های توسعه جوامع مختلف است. هدف پژوهش حاضر، برآورد رابطه بلندمدت بین مرگ‌ومیر کودکان زیر یکسال و عوامل فقر، شهرنشینی و تولید ناخالص داخلی سرانه در ایران در فاصله زمانی 1348 تا 1389 است. برای تحلیل موضوع از تابع عکس العمل ضربه ای و تجزیه واریانس بر اساس روش خودتوضیح برداری و آزمون هم انباشتگی جوهانسن جوسیلیوس استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این روش، اثرگذاری ضرایب متغیرها بر اساس مبانی نظری مورد انتظار و از نظر آماری معنی دار بودند. نتایج پژوهش حاکی از آن است بود که در بلند مدت، یک درصد افزایش در فقر باعث افزایش 0/61 درصد در مرگ و میر کودکان زیر یکسال شده و یک درصد افزایش در هریک از متغیرهای شهرنشینی و تولید ناخالص داخلی سرانه به ترتیب باعث کاهش 2/04 و 4/43 درصد در مرگ ومیر کودکان زیر یکسال می-شود. هم‌چنین نتایج بر اساس ضریب جمله تصحیح خطا، حاکی از آن بود که در هر دوره حدود 0/07 از عدم تعادل کوتاه‌مدت، برای رسیدن به تعادل بلند مدت تعدیل می شود.

واژه‌های کلیدی: مرگ و میر کودکان، فقر، شهرنشینی، تولید ناخالص داخلی سرانه

متن کامل [PDF 2163 kb]   (1797 دریافت)