Ethics code: IR.AJUMS.REC.1399.529
Babadi F, Abdolhossein Y, Malekzadeh H, Araban M. Factors affecting management of dental anxiety among dental students: A structural equation modelling. Payesh 2023; 22 (3) :323-333
URL:
http://payeshjournal.ir/article-1-2068-fa.html
بابادی فاطمه، عبدالحسین یسری، ملک زاده حسین، عربان مرضیه. عوامل موثر بر مدیریت اضطراب دندانپزشکی بیماران توسط دانشجویان دندانپزشکی: مدل سازی معادلات ساختاری. پایش. 1402; 22 (3) :323-333
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2068-fa.html
1- گروه بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
3- مرکز تحقیقات منوپوز و آندروپوز، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (1429 مشاهده)
مقدمه: اضطراب دندانپزشکی یک مسئله رایج در بین بیماران است و نقش دندانپزشک در کنترل یا برطرف سازی عوامل اضطراب بیماران از اهمیت والایی برخوردار است. این تحقیق، شناسایی با هدف عوامل موثر بر مدیریت رفتاری اضطراب دندانپزشکی توسط دانشجویان دندانپزشکی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری طراحی شد.
مواد و روش کار: مطالعه مقطعی حاضر در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ در میان دانشجویان دندانپزشکی اهوازانجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته برای ارزیابی میزان استفاده دانشجویان از دستورالعملهای کاهش اضطراب، روش های کنترل اضطراب رفتاری-دارویی و نیز سنجش متغیرهای نگرش، کنترل رفتاری درک شده، قصد رفتاری، هنجار های انتزاعی، باورهای رفتاری و مدیریت کاضطراب دندانپزشکی، بیماران بود. پرسشنامه در سایت
https://survey.porsline.ir طراحی گردید. برای آنالیز داده ها از SPSS ۲۲ و AMOS۲۶ استفاده گردید.
یافته ها: از ۲۴۶ دانشجوی دندانپزشکی دعوت شده، ۲۱۸ نفر در مطالعه شرکت نمودند
)میزان پاسخگویی ۸۸ درصد
( بود. مدل نهایی نشان داد که قصد رفتاری تاثیر مستقیم بر اجرای دستورالعملها را دارد. همچنین فاکتورهای و کنترل رفتاری درک شده ارتباط مستقیم با قصد رفتاری داشتهاند. مجموع شاخصهای برازش نشان میدهد مدل در تبیین کنترل اضطراب دندانپزشکی، تاحد نسبتا قابل قبولی ازکارایی برخوردار است. بالاترین قدرت پیشگویی کنندگی مربوط به کنترل رفتاری درک شده و قصدرفتاری بود.
نتیجه گیری: در مجموع، نمرات سازه های الگوی رفتار برنامه ریزی شده در سطوح مختلف متغیرهای جمعیتی یکسان بودند و اختلاف معنی دارند نداشتند. نتایج نشان داد سازه های الگو تناسب اولیه قابل قبولی برای تعیین عوامل مرتبط با باورها و رفتارهای کنترل اضطراب دندانپزشکی داشته باشند. مطالعات بیشتری برای بهبود شاخص های برازش مدل مورد نیاز است. همچنین با توجه به قدرت پیشگویی سازها ها، مطالعات آتی جهت بررسی کارایی روشهای آموزشی در تعدیل سازه های مورد نظر، ضروری بنظر می رسد.
نوع مطالعه:
توصیفی |
موضوع مقاله:
روانشناسی سلامت دریافت: 1401/11/13 | پذیرش: 1402/3/3 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/9 | انتشار: 1402/3/10