مقدمه: سلامت جنسی یکی از جنبه های مهم سلامتی است و مشاوره جنسی یکی از نقشهای مهم کارکنان بهداشتی است اما تعداد کمی از مراقبین سلامت این نقش را در محیط بالینی بدرستی ایفا می کنند. با توجه به اینکه در ایران اغلب خدمات مرتبط با سلامت باروری و جنسی در مراکز جامع سلامت  توسط ماما ارائه میشود، مطالعه حاضر با هدف تبیین عوامل مرتبط با ارائه خدمات سلامت جنسی توسط ماما در این مراکز انجام شده است.
مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه کیفی بود که در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در رفسنجان، ایران انجام شد. شرکت کنندگان شامل ۱۶ ماما، ۷ مطلع کلیدی و ۶ زن مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت بودند. داده ها با استفاده از ۳ جلسه بحث متمرکز گروهی و ۸ مصاحبه نیمه ساختاریافته بدست آمدند و با استفاده از روش تحلیل محتوای قراردادی تجزیه تحلیل شدند. نرم افزار مکس کیودا ۱۰  مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: از تجزیه و تحلیل داده ها ۸۷ کد، ۲۷ زیرطبقه و ۹ طبقه استخراج شد. در نهایت ۳ درونمایه به شرح زیر بدست آمد: "داشتن صلاحیت حرفه ای ماما جهت ارائه خدمات سلامت جنسی" ، "شکاف آموزشها در حیطه سلامت جنسی" و "محدودیتهای ارائه خدمات سلامت جنسی".
نتیجه گیری: بدلیل نبود آموزش کافی در زمینه سلامت جنسی و موانعی مثل رویکرد و نگرش سیاستگزاران، محدودیت زمان و منابع، و مسائل فرهنگی، خدمات مرتبط با سلامت جنسی با تبحر ارائه نمیشود . با بهره بردن از ظرفیت حرفه ای مامایی و اصلاح کوریکولوم آموزشی در زمینه سلامت جنسی و سیاستگزاری متناسب، دستیابی به خدمات سلامت جنسی برای همه زنان از طریق مراکز جامع سلامت قابل دسترس خواهد بود.