مقدمه: کووید ۱۹ تمام جنبه های زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد، بررسی تجربه روانشناختی ارائه دهندگان خدمات به مدیریت بهتر اپیدمی کمک می‌‌کند. بنابراین، هدف این مطالعه تبیین تجارب ارائه دهندگان خدمات سلامت در مراکز بهداشتی و درمانی در طول همه‌گیری بیماری کووید ۱۹ با استفاده از روش پدیدارشناختی بود.
مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش کیفی به روش پدیدارشناسانه است. معیارورود به مطالعه پزشکان و مراقبین سلامت ارائه دهنده خدمت به افراد مبتلا یا مشکوک یه ابتلای بیماری کووید ۱۹ بودند و معیار خروج عدم علاقه مصاحبه شوندگان به شرکت در پژوهش بود. روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بود و تا اشباع داده ها (۳۰ نفر) ادامه یافت. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته استفاده شد. متوسط زمان مصاحبه ها ۶۰-۴۰ دقیقه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد.
 یافته ها: تجارب شامل۴ طبقه اصلی،۹ طبقه فرعی و ۵۹ زیر طبقه بود. طبقه ها اصلی شامل احساسات منفی، احساسات مثبت، خودکارآمدی و اشکالات سیستم بهداشتی بود. طبقه ها فرعی شامل پاسخهای روانشناختی، نداشتن چشم انداز خوب، قدر نشناسی سیستم، نوع دوستی،کار داوطلبانه، خودکارآمدی اجتماعی، خودکارآمدی فردی، نقض دستور العمل ها، مشکلات مربوط به تامین تجهیزات بود.
 نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ارائه دهندگان خدمات سلامت در طول همه گیری کووید-۱۹ شرایط روحی، عاطفی و شغلی نامناسبی را تجربه کردند و در زمینه مراقبت از خود و جمعیت تحت پوشش به پشتیبانی و تجهیزات بیشتری نیاز دارند. از نتایج این پژوهش می توان برای تدوین راهبردهای حمایتی و خدمات رسانی برای ی اپیدمی های نوظهور بهره برد.