تاثیر برنامه مراقبت حمایتی مبتنی بر خودکارآمدی بندورا بر عوامل تشدیدکننده و تسکین دهنده استرس مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان - پایش
چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
OPEN ACCESS
دوره 20، شماره 4 - ( مرداد - شهریور 1400 )                   جلد 20 شماره 4 صفحات 460-451 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.SKUMS.REC.1398.233


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Heidary S, Heydari H, choopani R, sedehi M. The effect of supportive care program based on Bandura self-efficacy on stress-exacerbating and stress-relieving factors of neonatal mothers admitted to neonatal intensive care unit. Payesh 2021; 20 (4) :451-460
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1641-fa.html
حیدری شیما، حیدری هایده، چوپانی رویا، سدهی مرتضی. تاثیر برنامه مراقبت حمایتی مبتنی بر خودکارآمدی بندورا بر عوامل تشدیدکننده و تسکین دهنده استرس مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان. پایش. 1400; 20 (4) :451-460

URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1641-fa.html


1- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
3- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده:   (1690 مشاهده)
مقدمه: تولد نوزاد نارس می تواند به تمام احساسات خوب والد شدن والدین پایان دهد و استرس را جایگزین کند. شناسایی عوامل تشدید کننده و تسکین دهنده استرس مادران و اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش آن ضروری به نظر می رسد. بدین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه مراقبت حمایتی مبتنی بر خودکارآمدی بندورا بر عوامل تشدیدکننده و تسکین دهنده استرس مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد
مواد و روش کار: مطالعه نیمه تجربی حاضر در سال 1399-1398 بر روی 90 مادر نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان یک بیمارستان در شهرکرد به شیوه‌ی نمونه‌گیری آسان انجام شد. گروه آزمون مداخله ی آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی را در قالب چهار جلسه ی دو ساعته با ارائه کتابچه ی آموزشی دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس حیدری و همکاران قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه گردآوری شد و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 و آزمون آماری تی زوجی، مستقل و کای اسکوئر مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته ها: نتایج بیانگر آن است که میانگین نمره ی عوامل تنش زا مادران نوزادان نارس در گروه کنترل از 6/26±42/73 به 7/09 ± 42/62 کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار نبود:اما در گروه آزمون از 4/36±48/78 به 4/84±25/33 کاهش یافت، که از نظر آماری تفاوت معنی دار مشاهده شد(001/0>P). همچنین در گروه کنترل میانگین نمره عوامل تسکین دهنده مادران نوزادان نارس از 2/61±2/98 به 2/29±3/07 افزایش یافت که از نظر آماری معنی دار نبود.  اما در گروه آزمون از 1/72±4/51 به 1/16±7/29 افزایش یافت، که از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت.
نتیجه‏ گیری: بر مبنای یافته های پژوهش، پیشنهاد می‌شود پس از تولد، به والدین نوزادان نارس، بخصوص مادران، آمادگی های لازم برای مواجهه با نوزاد در بخش مراقبت های ویژه و برقراری ارتباط مناسب با نوزاد ارائه شود.
متن کامل [PDF 953 kb]   (886 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
دریافت: 1400/2/17 | پذیرش: 1400/5/9 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/6/2 | انتشار: 1400/6/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایش می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق