دوره 21، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1401 )
جلد 21 شماره 2 صفحات 196-183 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده: (1814 مشاهده)
مقدمه: باتوجه به رشد سریع جمعیت سالمند کشور، لزوم توجه به مشارکت‌اجتماعی به‌عنوان یکی از ارکان تعیین‌کننده‌سلامت و قابل اصلاح در فرایند سالمندی فعال اهمیت زیادی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان مشارکت اجتماعی، علل و موانع اثرگذار بر آن در سالمندان مازندرانی انجام شده‌است.
مواد و روش: دراین مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۴۲۱ نفر از سالمندان بالای۶۰ سال مازندرانی با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات فرم جمعیت‌شناختی، پرسشنامه محقق‌ساخته مشارکت اجتماعی سالمندان و موانع مشارکت اجتماعی بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌مستقل، آنالیز واریانس‌یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل در سطح معنی‌داری شد.
یافته‌ها: میانگین سنی سالمندان (۸/۸۱)۷۲/۵۵ و میانگین نمره مشارکت‌اجتماعی سالمندان (۱۱/۸۱)۲۲/۸۷ بود. بیشترین میزان مشارکت مربوط به بعد فرهنگی- مذهبی مشارکت با (۴/۴۶)۸/۴۳ وکمترین میزان آن، مربوط به بعد سیاسی مشارکت (۲/۴۴)۳/۷۶ بود. خارج‌از‌دسترس‌‌بودن (۸۶/۷ درصد)، نبودن فعالیت‌و‌امکانات فیزیکی در محل (۸۳/۶ درصد)، بی‌حوصلگی(۸۳/۱ درصد)، هزینه‌ها (۸۲/۷ درصد) و بیماری‌ها و مشکلات سلامتی (۸۰ درصد) به‌ترتیب مهمترین موانع مشارکت‌اجتماعی سالمندان بودند. مردان سالمند با سن پایین‌تر، شاغل و دارای تحصیلات دانشگاهی بطور معنی‌داری مشارکت اجتماعی بهتری داشتند. براساس تحلیل رگرسیون ۵۹ درصد از واریانس مشارکت اجتماعی توسط متغیرهای سن، تحصیلات و جنسیت تبیین شد.
نتیجه‌گیری: از آنجایی که میزان مشارکت اجتماعی سالمندان مازندرانی پایین بود، به نظر می رسد سیاست‌گذاری و طراحی برنامه‌های جامع و ایجاد بستر مناسب برای جهت کاهش موانع همچون افزایش امکانات و فعالیت‌ها، تفریحی و سرگرمی، دردسترس بودن فعالیت‌ها، بهبود درآمد و مدیریت بیماری‌ها با در نظر گرفتن سایر عوامل مرتبط مهم ضروری است.
مواد و روش: دراین مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۴۲۱ نفر از سالمندان بالای۶۰ سال مازندرانی با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات فرم جمعیت‌شناختی، پرسشنامه محقق‌ساخته مشارکت اجتماعی سالمندان و موانع مشارکت اجتماعی بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌مستقل، آنالیز واریانس‌یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل در سطح معنی‌داری شد.
یافته‌ها: میانگین سنی سالمندان (۸/۸۱)۷۲/۵۵ و میانگین نمره مشارکت‌اجتماعی سالمندان (۱۱/۸۱)۲۲/۸۷ بود. بیشترین میزان مشارکت مربوط به بعد فرهنگی- مذهبی مشارکت با (۴/۴۶)۸/۴۳ وکمترین میزان آن، مربوط به بعد سیاسی مشارکت (۲/۴۴)۳/۷۶ بود. خارج‌از‌دسترس‌‌بودن (۸۶/۷ درصد)، نبودن فعالیت‌و‌امکانات فیزیکی در محل (۸۳/۶ درصد)، بی‌حوصلگی(۸۳/۱ درصد)، هزینه‌ها (۸۲/۷ درصد) و بیماری‌ها و مشکلات سلامتی (۸۰ درصد) به‌ترتیب مهمترین موانع مشارکت‌اجتماعی سالمندان بودند. مردان سالمند با سن پایین‌تر، شاغل و دارای تحصیلات دانشگاهی بطور معنی‌داری مشارکت اجتماعی بهتری داشتند. براساس تحلیل رگرسیون ۵۹ درصد از واریانس مشارکت اجتماعی توسط متغیرهای سن، تحصیلات و جنسیت تبیین شد.
نتیجه‌گیری: از آنجایی که میزان مشارکت اجتماعی سالمندان مازندرانی پایین بود، به نظر می رسد سیاست‌گذاری و طراحی برنامه‌های جامع و ایجاد بستر مناسب برای جهت کاهش موانع همچون افزایش امکانات و فعالیت‌ها، تفریحی و سرگرمی، دردسترس بودن فعالیت‌ها، بهبود درآمد و مدیریت بیماری‌ها با در نظر گرفتن سایر عوامل مرتبط مهم ضروری است.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
سلامت همگانی
دریافت: 1400/1/22 | پذیرش: 1401/1/21 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/2/5 | انتشار: 1401/2/20
دریافت: 1400/1/22 | پذیرش: 1401/1/21 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/2/5 | انتشار: 1401/2/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |