بیماری نارسایی قلبی یک بیماری مزمن است که تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی افراد می گذارد. بررسی کیفیت زندگی اختصاصی معیار مهمی در تاثیر بیماری، درمان و دیگر متغیرهای موثر در زندگی بیماران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نمره کیفیت زندگی اختصاصی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و عوامل مرتبط با آن انجام گرفته است. در این مطالعه 210 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی بستری در مراکز آموزشی درمانی منتخب شهر تهران در سال1392 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، مقیاس کیفیت زندگی مینه سوتا Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire-MLHF و پرسشنامه اطلاعات فردی و بیماری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل رگرسیون در محیط نرم افزار آماری SPSS 16 انجام گرفت. بیشترین و کمترین نمره کیفیت زندگی به ترتیب مربوط به بُعد جسمانی و روانی بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین متغیرهای مورد بررسی، تنها کلاس بیماری با کیفیت زندگی ارتباط معنی دار داشت. یافته ها نشان داد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مخصوصا در بعد جسمانی، پایین است. تمرکز و توجه بیشتر در مراقبت های درمانی و پرستاری، جهت ارتقای و بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران ضروری به نظر می رسد.

واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، نارسایی قلبی، عوامل مرتبط، پرسشنامه مینه سوتا

متن کامل [PDF 2091 kb]   (1616 دریافت)