دوره 20، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1400 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 199-191 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (2025 مشاهده)
مقدمه: عزت‌نفس قطعی‌ترین عامل در روند رشد روانی افراد و یکی از معیارهای سلامت روان می‌باشد. در دوره نوجوانی نقش والدین و مهارت آنان در برقراری ارتباط مثبت و سازنده با فرزند نوجوانشان بسیار حساس و حیاتی است .هدف این مطالعه تعیین تاثیر برنامه آموزشی مهارت‌های ارتباطی والدین بر میزان عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر نوجوان است.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی است که در سال ۱۳۹۷ در یکی از دبیرستان‌های دولتی شهرستان دماوند انجام شد. نمونه‌ها ۷۷ نوجوان دختر و والدینشان بودند که به صورت غیر‌تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه عزت‌نفس کوپراسمیت بود. ابتدا درگروه کنترل و آزمون عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر سنجیده شد. در گروه آزمون با توجه به نیازهای آموزشی والدین ۱۶ جلسه آموزشی طراحی و در قالب آموزش گروهی در گروه‌های 10 نفره اجرا گردید. بعد از یک ترم تحصیلی دوباره عزت‌نفس در دو گروه سنجیده شد. داده‌ها با آزمون‌های ویلکاکسون، من‌ویتنی وآنالیز کوواریانس توسط نرم‌افزار spss22 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها: آزمون من‌ویتنی قبل از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل از نظر میانگین نمره عزت‌نفس تفاوت معنی‌دار نشان نداد. بعد از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل با توجه به آنالیز کوواریانس تفاوت معنی‌دار نشان داد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر که نشان‌دهنده تاثیر برنامه آموزشی مهارت‌های ارتباطی والدین در افزایش عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر نوجوان بوده است، پیشنهاد می‌گردد جهت ارتقای سلامت دختران نوجوان توجه ویژه‌ای به آموزش والدین بر اساس نیاز و خصوصیات دوران نوجوانی شود.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی است که در سال ۱۳۹۷ در یکی از دبیرستان‌های دولتی شهرستان دماوند انجام شد. نمونه‌ها ۷۷ نوجوان دختر و والدینشان بودند که به صورت غیر‌تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه عزت‌نفس کوپراسمیت بود. ابتدا درگروه کنترل و آزمون عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر سنجیده شد. در گروه آزمون با توجه به نیازهای آموزشی والدین ۱۶ جلسه آموزشی طراحی و در قالب آموزش گروهی در گروه‌های 10 نفره اجرا گردید. بعد از یک ترم تحصیلی دوباره عزت‌نفس در دو گروه سنجیده شد. داده‌ها با آزمون‌های ویلکاکسون، من‌ویتنی وآنالیز کوواریانس توسط نرم‌افزار spss22 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها: آزمون من‌ویتنی قبل از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل از نظر میانگین نمره عزت‌نفس تفاوت معنی‌دار نشان نداد. بعد از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل با توجه به آنالیز کوواریانس تفاوت معنی‌دار نشان داد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر که نشان‌دهنده تاثیر برنامه آموزشی مهارت‌های ارتباطی والدین در افزایش عزت‌نفس دانش‌آموزان دختر نوجوان بوده است، پیشنهاد می‌گردد جهت ارتقای سلامت دختران نوجوان توجه ویژه‌ای به آموزش والدین بر اساس نیاز و خصوصیات دوران نوجوانی شود.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
دریافت: 1399/6/3 | پذیرش: 1399/12/12 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/12/20 | انتشار: 1400/2/7
دریافت: 1399/6/3 | پذیرش: 1399/12/12 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/12/20 | انتشار: 1400/2/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |