Ethics code: IR.YAZD.REC.016/1398
1- دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده: (4198 مشاهده)
مقدمه: گذار ساختار سنی باعث افزایش جمعیت سالمندان و گذار اپیدمیولوژیک باعث تغییر و تجمع بیماریها و مرگها در سنین سالمندی میشود. در پژوهش حاضر قصد بر مشخص نمودن وضعیت علل مرگ و تغییرات آن در جمعیت سالمند [بالای 60 سال] ایران در دوره زمانی 1390 تا 1396 است.
مواد و روش کار: روش تحقیق تحلیل ثانویه دادههای جمعیت سرشماری و دادههای مرگ ثبت شده در سازمان ثبت احوال است. دادههای مرگ بر اساس طبقهبندی استاندارد بینالمللی [ICD10] استخراج شده و به تفکیک جنسیت و در گروههای سنی در جمعیت سالمندان تحلیل شده است. با استفاده از میزان سالهای عمر از دست رفته [YLL]، مرگآوری هر بیماری مشخص شده و امکان مقایسه آن در طی زمان، جنسیت و سن به صورت استاندارد فراهم آمده است.
یافته ها: طی سالهای 1390 تا 1396 بیش از 65 درصد کل فوتهای کشور در سنین سالمندی رخ داده است. حدود نیمی از فوت سالمندان مربوط به بیماریهای قلبی و عروقی بوده و سرطانها و تومورها و بیماریهای دستگاه تنفسی با حدود 10 درصد در ردههای بعدی قرار دارند. در سال 1395 سالهای عمر از دست رفته برای مردان و زنان سالمند به ترتیب به مقدار 118027 و 1174054 نفر سال محاسبه شده است.
بحث و نتیجه گیری: افزایش سن مرگ و رخ دادن حجم بالایی از فوتها در سنین سالمندی نشان از طی شدن گذار اپیدمیولوژیک، و همراه با شیوع بیماریهای مزمن و پدیدآمدن مرگهایی با زمینههای کاملا اجتماعی است. توجه به سیاستگذاری اجتماعی در جهت بهبود سطح سلامت به ویژه برای سالمندان در این دوره ضروری است.
نوع مطالعه:
توصیفی |
دریافت: 1398/11/12 | پذیرش: 1398/12/11 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/12/13 | انتشار: 1398/12/14