دوره 18، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1398 )
جلد 18 شماره 5 صفحات 515-505 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.TMU.REC.2015039
Clinical trials code: TRCT2016101930388N1
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heidari M, Shokravi F A, Kiani Aciabar A. The effect of an educational intervention based on the PLISSIT model on sexual satisfaction of pregnant women in the third trimester of pregnancy. Payesh 2019; 18 (5) :505-515
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1165-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1165-fa.html
حیدری معصومه، امین شکروی فرخنده، کیانی آسیابر آزیتا. بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل PLISSIT بر رضایتمندی جنسی زنان باردار در سه ماهه های بارداری. پایش. 1398; 18 (5) :505-515
1- دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (3705 مشاهده)
مقدمه: رضایتمندی جنسی زنان باردار در حاملگی تحت تاثیر شرایط فیزیولوژیک این دوران قرار گرفته و زوجین را با چالش های زیادی مواجه می کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل PLISSIT بر رضایتمندی جنسی زنان باردار در سه ماهه های بارداری انجام گرفت.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی شاهد دار بود. زنان باردار نخست زا، مراجعه کننده به مرکز مراقبتهای بارداری بیمارستان نجمیه شهر تهران در سال 1396 در این پژوهش شرکت کردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه رضایتمندی جنسیMWSSQ و عوامل دموگرافیک انجام شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار آماری19 SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر و تحلیل واریانس اندازه های مکررانجام شد.
یافته ها میانگین رضایتمندی جنسی زنان باردار قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت، اما 4 هفته بعد از آموزش، رضایتمندی جنسی زنان باردار درگروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار نشان داد. رضایتمندی جنسی درگروه آزمون، پایان سه ماهه دوم و پایان سه ماهه سوم در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود ولی تفاوت معنی دار نشان نداد.
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد با آموزش جنسی زنان باردار، رضایتمندی جنسی آنان در سه ماهه های بارداری ارتقاء می یابد،. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش جنسی در برنامه های رایج مراقبتهای دوران بارداری گنجانده شود.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی شاهد دار بود. زنان باردار نخست زا، مراجعه کننده به مرکز مراقبتهای بارداری بیمارستان نجمیه شهر تهران در سال 1396 در این پژوهش شرکت کردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه رضایتمندی جنسیMWSSQ و عوامل دموگرافیک انجام شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار آماری19 SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر و تحلیل واریانس اندازه های مکررانجام شد.
یافته ها میانگین رضایتمندی جنسی زنان باردار قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت، اما 4 هفته بعد از آموزش، رضایتمندی جنسی زنان باردار درگروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار نشان داد. رضایتمندی جنسی درگروه آزمون، پایان سه ماهه دوم و پایان سه ماهه سوم در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود ولی تفاوت معنی دار نشان نداد.
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد با آموزش جنسی زنان باردار، رضایتمندی جنسی آنان در سه ماهه های بارداری ارتقاء می یابد،. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش جنسی در برنامه های رایج مراقبتهای دوران بارداری گنجانده شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
دریافت: 1398/4/18 | پذیرش: 1398/6/24 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/7/13 | انتشار: 1398/8/20
دریافت: 1398/4/18 | پذیرش: 1398/6/24 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/7/13 | انتشار: 1398/8/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |