دوره 18، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1398 )
جلد 18 شماره 2 صفحات 182-173 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abbaszadeh M, Aghayari Hir T, Alizadeh Aghdam M B, Adlipour S. Attitude towards childbearing among married women and men aged 18-49 years: The role of religiosity, family, modern media, and modern rethinking. Payesh 2019; 18 (2) :173-182
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1056-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1056-fa.html
عباس زاده محمد، آقایاری هیر توکل، علیزاده اقدم محمد باقر، عدلی پور صمد. نقش دینداری، خانوادهگرایی، رسانه‌های نوین و بازاندیشی مدرن در نگرش به فرزندآوری در زنان و مردان متاهل 49-18 ساله . پایش. 1398; 18 (2) :173-182
1- دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (4456 مشاهده)
مقدمه: به باور جامعه‌شناسان، بخشی از تغییر و تحولات خانوادگی در ایران محصول تغییر نگرش‌های افراد است. یکی از این تغییرات، تغییر ارزش فرزند و فرزندآوری است. از آنجایی که نگرش‌ها، باورها وارزش‌های افراد در تمایلات و رفتار فرزندآوری آنها تاثیرگذارند، پژوهش حاضر درصدد مطالعه برخی از عوامل اجتماعی تاثیرگذار بر نگرش به فرزندآوری در بین زنان و مرد متاهل است.
مواد و روش کار: : این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی)، بر روی زنان و مردان متاهل 49-18 سال شهر تبریز انجام گرفت. 415 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های محقق‌ساخته نگرش به فرزندآوری، دینداری، خانوادهگرایی و بازاندیشی مدرن بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های متناسب (T و F، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) تحلیل شدند.
یافته‌ها: وفق نتایج نگرش به فرزندآوری زنان و مردان تفاوت معنادار نداشت. اما نگرش به فرزندآوری در بین افراد با تحصیلات و پایگاه اقتصادی- اجتماعی مختلف با هم تفاوت معنادار داشت.
بین خانوادهگرایی و دینداری با نگرش به فرزندآوری همبستگی مستقیمی وجود داشت و بین بازاندیشی مدرن، میزان استفاده از اینترنت و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با نگرش به فرزندآوری همبستگی معنادار معکوس وجود داشت. همچنین متغیرهای مستقل وارد شده در مدل رگرسیونی پژوهش توانسته‌اند 40 درصد از واریانس نگرش به فرزندآوری مشارکت‌کنندگان را تبیین کنند.
بحث و نتیجه گیری: برای ایجاد نگرش مثبت به فرزند و فرزندآوری در بین خانواده‌های ایرانی باید به نقش عواملی چون خانوادهگرایی و دینداری توجه نمود و برای تقویت آنها برنامه‌ریزی و سیاستگذاری نمود.
مواد و روش کار: : این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی)، بر روی زنان و مردان متاهل 49-18 سال شهر تبریز انجام گرفت. 415 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های محقق‌ساخته نگرش به فرزندآوری، دینداری، خانوادهگرایی و بازاندیشی مدرن بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های متناسب (T و F، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) تحلیل شدند.
یافته‌ها: وفق نتایج نگرش به فرزندآوری زنان و مردان تفاوت معنادار نداشت. اما نگرش به فرزندآوری در بین افراد با تحصیلات و پایگاه اقتصادی- اجتماعی مختلف با هم تفاوت معنادار داشت.
بین خانوادهگرایی و دینداری با نگرش به فرزندآوری همبستگی مستقیمی وجود داشت و بین بازاندیشی مدرن، میزان استفاده از اینترنت و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با نگرش به فرزندآوری همبستگی معنادار معکوس وجود داشت. همچنین متغیرهای مستقل وارد شده در مدل رگرسیونی پژوهش توانسته‌اند 40 درصد از واریانس نگرش به فرزندآوری مشارکت‌کنندگان را تبیین کنند.
بحث و نتیجه گیری: برای ایجاد نگرش مثبت به فرزند و فرزندآوری در بین خانواده‌های ایرانی باید به نقش عواملی چون خانوادهگرایی و دینداری توجه نمود و برای تقویت آنها برنامه‌ریزی و سیاستگذاری نمود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1398/3/8 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/3/12 | انتشار: 1398/3/19
پذیرش: 1398/3/8 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/3/12 | انتشار: 1398/3/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |