چکیده: (6593 مشاهده)
با توجه به گذر اپيدميولوژيک اتفاق افتاده به بيماريهاي مزمن و در رأس آنها افزايش شيوع بيماريهاي قلبي ـ عروقي و نيز افزايش جمعيت و تغيير نسبت جمعيتي در ايران، برنامهريزي براي نيروي انساني متخصص قلب و عروق اهميت فراواني دارد.
پس از برآورد جمعيت ايران در سال 1400، به جستجوي نسبت موجود و توصيه شده متخصصان قلب و عروق به جمعيت در کشورهاي مختلف پرداختيم. در مرحله بعدي با توجه به جمعيت ايران در سال 1400 به برآورد نياز به متخصص قلب و عروق بر اساس روش
الگو برداري پرداختيم.
با توجه به جمعيت 75.000.000 نفري ايران در سال 1389 نسبت متخصصان قلب و عروق در کشور به يک ميليون نفر جمعيت در حدود 16 تا 20 است. ميانگين تعداد متخصصان قلب به ازاي هر يک ميليون نفر جمعيت در 31 کشور دنيا 54 متخصص است که با حذف دادههاي با پراکندگي زياد، ميانگين به عدد 45 متخصص قلب و عروق به ازاي هر يک ميليون نفر جمعيت ميرسد. با در نظر گرفتن نسبت 45 متخصص در هر يک ميليون نفر جمعيت، در سال 1400 شمسي، 3870 متخصص قلب و عروق بر اساس اين روش مورد نياز خواهد بود.
افزايش نسبت متخصصان قلب و عروق براي هر يک ميليون نفر جمعيت در ايران ضروري است، ولي از سوي ديگر به نظر ميرسد افزايش هزينه سرانه بهداشت و درمان براي امکان استفاده از خدمات اين متخصصان و تعادل در عرضه نيروي تخصصي و تقاضاي واقعي منجر به دريافت خدمات تخصصي قلب و عروق نيز ضروري باشد. انجام اين مهم نياز به مطالعهاي مستقل و تصميمگيري سياست گزاران عرصه سلامت در سطح کلان دارد.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1389/12/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/4/26 | انتشار: 1391/6/25